Filmjaarlijst 2010

1)  Katalin Varga

Intense en poëtische genrefilm over de jonge Roemeense Katalin wiens man te weten komt dat hun zoontje niet van hem is, maar voortkwam uit een verkrachting. Hij verstoot zijn vrouw, waarna zij wraak wil nemen op haar verkrachter. Na een lange tocht door het onheilspellende Roemeense landschap, blijkt deze geen koud monster, maar een zachtaardige man met spijt. Katalin staat voor een onmogelijke keuze in dit beklemmende speelfilmdebuut met prijswinnend sounddesign van de Britse regisseur Peter Strickland. Lees hier het interview dat The Cult Corner had met de regisseur.

2)  Hadewijch

Krachtige vertelling van filmfestivallieveling Bruno Dumont over het dwaalspoor van een labiel, Belgisch meisje dat op jonge leeftijd het klooster intreedt. Als de nonnen besluiten dat het kloosterleven haar normale ontwikkeling in de weg staat, geven ze haar terug aan de maatschappij. Daar openbaren de zwakheden van het meisje zich nog veel nadrukkelijker en leiden -als Céline bevestiging zoekt bij een jonge, religieuze fanaticus- tot een onvermijdelijk ongeluk.  

3)  Bal (Honey)

In dit afsluitende deel van de indrukwekkende trilogie van Semih Kaplanoglu weet het zwijgzame zoontje van een arme Turkse bijenhouder dat hij ooit in de voetsporen van zijn vader zal moeten treden, maar is daar nog lang niet klaar voor. Als zijn vader plotseling verdwijnt, staat de verlegen Yusuf ongevraagd ineens op de drempel van een nieuwe invulling van zijn leven. Allegorische speelfilm over een verdwijnende levenswijze won de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn. 

4)  Toy Story 3

Uitmuntende animatie en onweerstaanbaar verhaal maakt dit afsluitende deel van de serie die in 1995 de Pixar studio op de kaart zette tot de leukste van de trilogie. Woody, Buzz Lightyear en de rest krijgen het in dit derde deel zwaar voor hun kiezen wanneer ze in een kinderdagverblijf worden geterroriseerd door de roze beer Lotso en zijn slaafse volgelingen. Uiteraard komt alles goed en meer dan dat, want met de bitterzoete, maar oh zo lieve eindscène krijgt de serie de afsluiting die het verdient. 

5)  Un Prophète

Gevangenis- en coming-of-age drama van Jacques Audiard met een indrukwekkende hoofdrol van debutant Tahar Rahim. Als de jonge crimineel Malik schopt hij het in de gevangenis tot hulpje van de Corsicaanse bende die de touwtjes in handen heeft. De macht smaakt naar meer en binnen de kortste keren zit hij tot over zijn oren in de criminaliteit, zowel binnen als buiten de muren. Deze prijswinnende, tweeënhalf uur durend genrefilm kiest nergens de gemakkelijke weg en blijft verbazen tot de laatste scène.  

6)  Lourdes

Derde speelfilm van de Oostenrijkse regisseur Jessica Hausner is een ingetogen gefilmde en zeer fijntjes geacteerde psychologische studie naar de gedragingen van mensen die zijn gekneusd of teleurgesteld, en troost zoeken bij de Maagd Maria in bedevaartsoord Lourdes. Hoofdrolspeelster Sylvie Testud kreeg voor haar rol van de gedeeltelijk verlamde Christine dit jaar terecht de prijs voor beste Europese actrice. 

7)  The Kids Are All Right

De Amerikaanse cineaste Lisa Cholodenko (HIGH ART, LAUREL CANYON) overtreft zichzelf met haar derde speelfilm over een lesbisch stel wiens twee kinderen in contact komen met hun donorvader, met verve gespeeld door Mark Ruffalo in zijn beste rol tot nu toe. De ontmoeting brengt heel wat teweeg in het gezin en laat geen van de leden onberoerd. Geen vals sentiment te bespeuren en voortreffelijk gespeeld door de gehele cast. 

8)  Fantastic Mr. Fox

Met zijn grove, niet-vloeiende stop-motion animatie is dit een buitenbeentje in het recente animatie aanbod. De eigenzinnige Wes Anderson (RUSHMORE, THE ROYAL TENENBAUMS) levert geen miljoenen afzonderlijk geanimeerde vachthaartjes en aangename karakters, maar juist stroef bewegende snorharen en humeurige personages met botsende ego's en vervelende eigenschappen. En die aanpak werkt, want het is een heerlijke mengeling geworden van het beste uit de twee fantasierijke werelden van Roald Dahl en Wes Anderson. 

9)  Winter's Bone

Somber familiedrama van Debra Granik over een zeventienjarig meisje dat in een afgelegen berggebied van de V.S. probeert te overleven. Ze heeft het niet gemakkelijk; er is geen geld, ze moet in haar eentje zorgen voor haar moeder, broertje en zusje, haar vader is op de vlucht voor de politie en de dorpsgenoten zijn van het vijandige type. De wat al te nadrukkelijk opgevoerde narigheid en blauwtinten van WINTER'S BONE zijn snel vergeven door de show-stelende actrice Jennifer Lawrence als no-nonsense tiener die niet met zich laat sollen.  

10)  A Serious Man

Gezinshoofd Larry Gopnik moppert wat af in dit portret van een Joods gezin in een buitenwijk van een middelgrote stad eind jaren zestig. Professor Larry heeft genoeg reden tot klagen, want zijn vrouw wil scheiden, dochterlief steelt geld voor een neusoperatie, zijn hypochondrische broer woont bij hem in, een leerling chanteert hem en de buurman is een militante rechts-extremist. Dit enigszins autobiografische verhaal van de broers Ethan & Joel Coen is van begin tot eind een heerlijke zwarte komedie met een voortreffelijke cast.  

Meest overschatte film: The Social Network (David Fincher)

Grootste verrassing: Dogtooth (Giorgos Lanthimos)

Grootste tegenvaller: Copie Conforme (Abbas Kiarostami)