Berlinale Verslag 3: De Roemenen komen!

Reikhalzend werd er door het Berlinale-publiek uitgekeken naar Sturm, de nieuwe film van Hans-Christian Schmidt. Sinds zijn vorige film Requiem (2006) (lees hier de recensie) over het waargebeurde verhaal van een Duits meisje dat in de jaren zeventig al dan niet door de duivel werd bezeten, geldt Schmidt in zijn thuisland als grote belofte voor de Duitse cinema. De zaal van zowel de middagvoorstelling als de daarop volgende persconferentie zat dan ook bom- en bomvol. Later in de week spreken we met Hans-Christian Schmidt over zijn twee nieuwe films: naast deze Sturm regisseerde hij vorig jaar namelijk ook nog de documentaire Die Wundersame Welt der Waschkraft over de Poolse wasserette waar het Berlijnse hotellinnen wordt gewassen.

Sturm is een ijzersterke politiek drama over de inspanning van twee vrouwen om een Bosnisch-Servische oorlogsmisdadiger achter tralies te krijgen: aanklaagster Hannah (Kerry Fox) van het Joegoslavië-Tribunaal in Den Haag en oorlogsslachtoffer Mira (Anamaria Marinca). In een kleine twee uur schetst Hans-Christian Schmidt een overtuigend beeld van de enorm complexe situatie van het Tribunaal, en komt tot de wat treurige conclusie dat volledige integriteit ten opzichte van hét recht en ten opzichte van jezelf eigenlijk een onmogelijk streven is. Met een memorabele rol van Anamaria Marinca, die al zoveel indruk maakte in 4 Months, 3 Weeks & 2 Days van Cristian Mungiu.

Sinds de films 4 Months, 3 Weeks & 2 Days van Cristian Mungiu, 12:08 East of Bucharest van Corneliu Porumboiu, The Death of Mister Lazarescu van Cristi Puiu en California Dreamin' van Cristian Nemescu is de Roemeense cinema de laatste jaren salonfähig geworden. De registrerende stijl, de portrettering van het alledaagse leven en de daaruit volgende universele thema's worden wereldwijd omarmd, getuige ook de vele prijzen die Roemeense films winnen op internationale filmfestivals. Cea mai fericita fata din lume (The Happiest Girl in the World) van Radu Junge is de nieuwste Roemeense film die mikt op wereldwijde distributie. Gecoproduceerd met Nederlands geld en al geprezen op het Sundance Filmfestival.

The Happiest Girl in the World wijkt noch in stijl, noch in thematiek af van zijn Roemeense broertjes, maar voegt helaas ook niets toe. Maar liefst 100 minuten lang zijn we getuige van de moeizame opname van een reclame voor een sapjesmerk, waarvoor een weinig glamoureus Roemeense provinciaal wordt ingezet. Zo wil het merk de doelgroep beter aan kunnen spreken, met als nadeel dat het domme gansje niet kan acteren en de reclameshoot wat langer duurt dan gepland. En dan maken ook haar ouders het allemaal nog moeilijker dan noodzakelijk door een combinatie van bemoeizucht en beschermingsdrang.

De Roemeense delegatie van The Happiest Girl in the World pakte de Q & A ter gelegenheid van hun Europese première wat anders aan dan gebruikelijk. Altijd leuk als je geen routineus praatje krijgt, maar in dit geval was dat ‘anders' geen goed idee. Het begon nog wel aardig toen de producente voorafgaand aan de screening haar filmcrew naar voren riep onder het motto "we Romanians always travel in groups", maar regisseur Radu Jude drukte zich vervolgens wat minder charmant uit. Voor de film drukte hij de volle zaal op het hart dat "if you leave during the movie, I will curse you" en tijdens het vragenkwartiertje leek de man daadwerkelijk een stuk in de kraag te hebben.

Er kwam geen zinnig woord uit, hij grapte alles weg en liet zijn erg nerveuze hoofdrolspeelster Andreea Bosneag werkelijk geen enkele keer uitpraten. Na tien minuten flauwe grappen bleek zijn opmerking "I really think it's important that the audience knows how to lick a good pussy" dus niet eens reden voor mensen om op te staan en weg te lopen. Morgenavond heeft The Cult Corner een-op-een gesprek met de man, dus laten we hopen dat er nog wat waardevols uit dit Roemeense enfant terrible te destilleren zal zijn.

Nawoord: Inmiddels heeft het vraaggesprek plaatsgevonden en Radu bood direct zijn verontschuldigingen aan voor zijn gedrag gisteravond. Hij gaf toe tijdens de voorstelling een fles whiskey te hebben genuttigd, waardoor hij wat dingen eruit flapte die misschien niet zo verstandig waren. Laat staan op een wereldpremière. Het werd een fijn gesprek, dat bij de te verwachten release van The Happiest Girl in the World later dit jaar hier op The Cult Corner zal worden gepubliceerd.