Imagine 2012: Dag 3

Op een divers filmfestival zoals Imagine kan het soms interessant zijn om ineens onverwachte overeenkomsten te ontdekken. Zo stonden er de derde festivaldag twee op het eerste gezicht totaal tegenovergestelde films geprogrammeerd: de Britse survival thriller A LONELY PLACE TO DIE en de Japanse familie-animatiefilm CHILDREN WHO CHASE LOST VOICES FROM DEEP BELOW. Toch bleken ze zo dicht bij elkaar geprogrammeerd een opmerkelijke overeenkomst te delen: in beide films moeten de hoofdpersonages zich een weg zien te vinden door een voor hun onbekende wereld. In de één een woest Schots berglandschap, in de ander een magische onderwereld.

A LONELY PLACE TO DIE
2011, 99 minuten
Regie: Julian Gilbey
Cast: Melissa George, Ed Speleers & Eamonn Walker
Waardering:

De prima thriller A LONELY PLACE TO DIE heeft een sterk uitgangspunt: vijf bergbeklimmers stuiten in de afgelegen Schotse hooglanden op een verscholen bunker met daarin een opgesloten meisje dat ze bevrijden. Dat kan alleen maar narigheid betekenen, zeker als blijkt dat het meisje was gekidnapt door twee enge criminelen die er alles aan gelegen is haar weer terug te krijgen. Het vijftal moet dan ook zo snel mogelijk de bewoonde wereld zien te bereiken, of het met de dood bekopen. Wat volgt is een geraffineerd verteld kat-en-muis-verhaal dat op zijn beste momenten een spannende achtbaanrit is, met een paar geweldige bergbeklimstunts en ruwe achtervolgingen, maar ook net niet bijzonder genoeg om er in dit genre echt uit te springen.

In tegenstelling tot de bombastische actiedrama's waar regisseur Julian Gilbey om bekend staat, waaronder het redelijk succesvolle ROLLIN' WITH THE NINES (2006) en RISE OF THE FOOTSOLDIER (2007), ligt de kracht van deze film vooral in zijn realistische stijl. Mooi helder geschoten en met oog voor details. Het is dan ook jammer dat juist daar waar Gilbey groots uitpakt met slow motion shots, dik aangezette muziek en een paar onverwachte plotwendingen dat A LONELY PLACE TO DIE zijn geloofwaardigheid verliest en voorkomt dat deze potentievolle survival thriller echt naar grote hoogte kan stijgen.

CHILDREN WHO CHASE LOST VOICES FROM DEEP BELOW
2011, 116 minuten
Regie: Makoto Shinkai
Cast: Hisako Kanemoto, Kazuhiko Inoue & Miyu Irino (stemmen)
Waardering:

Een grootse aanpak pakt beter uit bij de schitterend gestileerde familie-animatie CHILDREN WHO CHASE LOST VOICES FROM DEEP BELOW. De eerste grote studiofilm van regisseur Makoto Shinkai die faam verwierf met zijn onconventionele, meer experimetele anime 5 CENTIMETERS PER SECOND (2007). Shinkai's film vertelt het sprookjesachtige verhaal van het Japanse tienermeisje Asuna: een eenling, haar vader is overleden vader en haar moeder constant aan het werk, die via de mysterieuze Shun en haar leraar Mr. Morisaki de mythische onderwereld Agartha betreedt. Een plek waar de doden heen gaan en waar magische wezens, Quetzalcuatls genaamd, de wacht houden. En ook een plek waar ‘topbewoners', zoals Asuna en Mr. Morisaki, nooit volledig geaccepteerd zullen worden en waar belangrijke lessen over verlies en eenzaamheid op Asuna liggen te wachten.

CHILDREN WHO CHASE LOST VOICES FROM DEEP BELOW is anime van hoog niveau. Ondanks dat Shinkai's magische wereld, gezien door de ogen van een fragiel schoolmeisje en vol met schilderachtige landschappen en mythische natuurwezens, duidelijk de invloed van het werk van animatielegende Hayao Miyazki verraadt, is hij ook getalenteerd en eigenzinnig genoeg om een geheel eigen universum te creëren. Zijn film komt dan ook in de buurt van Miyazaki's volwassenere en beste werk zoals PRINCESS MONONOKE (1997) zonder hier al te opzichtig op te leunen en geeft blijk van een zich steeds verder ontwikkelend oeuvre. Viel 5 CENTIMETERS PER SECOND onder andere op door een bijzondere narratieve structuur, ditmaal onderscheidt Shinkai zich vooral door het wonderlijke Kleurenpalet dat hij hanteert: de lucht in de magische onderwereld Agartha is een hallucinerend spel met kleuren.

(Guus Schulting)