Imagine 2012: Dag 7

LOVE
Regie: William Eubank
Cast: Gunner Wright, Bradley Home & Corey Richardson
Waardering: 

Wie tijdens de aftiteling van LOVE het gevoel heeft net naar een anderhalf durende videoclip te hebben gekeken, heeft ten dele gelijk. Niet dat deze arthouse science fiction film gevuld is met liedjes, maar het debuut van cameraman William Eubank over een eenzame astronaut begon ooit als een videoclip voor de rockband Angels & Airwaves, de nieuwe band van ex-Blink 182 zanger Tom deLonge. Na het zien van de eerste beelden was de band echter zo onder de indruk dat ze besloten Eubank de clip te laten uitwerken tot een volle speelfilm. Visueel overtuigen doet LOVE dan ook zeker: Eubank pakt uit met even intieme als indrukwekkende sets, een kalme cameravoering en de hypnotiserende soundtrack van Angels & Airwaves. Te weinig aandacht schenkt Eubank echter aan de narratieve structuur en komt zodoende vaak niet verder dan een stroom krachtige, poëtische beelden.

Het overkoepelende verhaal is dat van astronaut Lee Miller (Gunner Wright) die in het jaar 2039 zonder veel moeite een ruimteschip bedient, totdat hij, nadat het radiocontact door Houston plotseling verbroken wordt, zich moet aanpassen aan het totale isolement waarin hij terecht is gekomen. Terwijl we langzaam getuige worden van zijn geestelijke aftakeling , slingert de film langs een slagveld uit de Amerikaanse burgeroorlog van 1864, documentaire-achtige interviewtjes vol filosofische bespiegelingen en hallucinerende wanen die de verwarde geestestoestand van de eenzame astronaut verbeelden. Door deze onconventionele structuur is LOVE misschien nog wel het best te omschrijven als een filmisch essay over de behoefte aan menselijke interactie of een pleidooi voor de kracht van de liefde. Om daarin echt te slagen mist de film dan weer net aan filosofisch gewicht. Eubank werkte op een minimaal budget vier jaar lang aan zijn uiterst professionele ogende film en bouwde de sets zelf in de achtertuin van zijn ouders. Het maakt de visuele prestatie des te indrukwekkender, maar zijn film blijft uiteindelijk te abstract en onsamenhangend om werkelijk te imponeren.

A LETTER TO MOMO
Regie: Hiroyuki Okiura
Cast: Cho, Karen Miyama &Toshiyuki Nishida (stemmen)
Waardering: 

Momo is de naam van het 13-jarige tienermeisje uit de Japanse animatiefilm A LETTER TO MOMO, die na het overlijden van haar vader vanuit Tokyo naar een klein vissersdorpje op het eiland Shio verhuist. Ze wil daar samen met haar moeder een nieuw leven beginnen, maar dit wordt bemoeilijkt zolang haar vaders onvoltooide brief haar leven blijft bepalen. ‘Lieve Momo...' schreef hij vlak voor zijn plotselinge overlijden - meer niet. Wat had hij nog meer willen zeggen? En hoe kan Momo zich verzoenen met het feit dat haar vader er niet meer is? Wat door de realistische tekenstijl begint als een intiem drama in de traditie van GRAVE OF THE FIREFLIES (1988), krijgt gaandeweg een luchtigere wending wanneer drie klunzige plaaggeesten de zolder van Momo's nieuwe huis blijken te bewonen. Deze magische wezentjes maken het leven er niet makkelijker op, maar zijn misschien ook wel de sleutel voor Momo om achter het geheim van die onvoltooide brief te komen.

De Japanse animator en regisseur Hiroyuki Okiura wilde zich na zijn duistere werk, onder andere als regisseur van het dystopische JIN-ROH: THE WOLF BRIGADE (1999) en als hoofd-animator bij de klassiekers GHOST IN THE SHELL (1995) en PAPRIKA (2006), eens richten op een breder familiepubliek. Met A LETTER TO MOMO slaagt hij daar bijzonder goed in: niet alleen is deze traditioneel ogende animé een buitengewoon ontroerend verhaal over een Japans tienermeisje dat met de dood van haar vader probeert om te gaan, het indrukwekkend gedetailleerde handtekenwerk, waar perfectionist Okiura in totaal maar liefst zeven jaar aan sleutelde, maakt A LETTER TO MOMO tot misschien wel een van de beste films van deze 28e editie van het Imagine festival.

(Guus Schulting)