Imagine 2012: Dag 7

REVENGE: A LOVE STORY (2010)

Regie: Chin-Po Wong
Cast: Juno Mak, Sola Aoi & Siu-Hou Chin

Waardering:

Wraak is een aansprekend thema: laat je protagonist flink lijden en vervolgens vergelding zoeken, en het publiek staat direct aan zijn kant. Zet tegen het einde wat vraagtekens bij de moraliteit van de kwestie, en je hebt nog een verhaal dat discussie uitlokt ook. Sinds Alexandre Dumas' klassieke roman De Graaf van Monte-Cristo is aan deze formule weinig veranderd, en de Hongkongse wraakthriller REVENGE: A LOVE STORY voegt er niets nieuws aan toe. Winkelbediende Kit maakt meedogenloos jacht op de verkrachters van zijn vriendin, en ontdekt daarbij dat geweld altijd tot meer geweld leidt.

Regisseur Chin-Po Wong overtuigt stilistisch met zijn grauwe cinematografie, beklemmende soundtrack en spectaculair in beeld gebracht geweld- maar achter die stijl vinden we niet de substantie die de film lijkt te willen bieden. Een verkrachtingsscène is een van de heftigste middelen die een filmmaker kan inzetten- maar als die scène uiteindelijk geen enkel ander doel dient dan de antagonist zo onsympathiek mogelijk maken, voel je je als kijker onaangenaam gemanipuleerd. REVENGE is alleen een aanrader voor de liefhebber van keihard, maar esthetisch geweld. Dat mag dan het enige noemenswaardige zijn dat de film biedt, hij is er wel verdomd goed in.

THE RAVEN (2012)

Regie: JamesMcTeigue
Cast: John Cusack, Luke Evans & Alice Eve

Waardering:

De dood van Edgar Allan Poe is altijd gehuld geweest in mysterie; de schrijver werd stervende aangetroffen op een parkbankje, en was niet coherent genoeg om uit te leggen hoe hij is daar was beland. THE RAVEN toont ons een mogelijke doodsoorzaak met een lekker ouderwetse whodunit. Baltimore, 1849: een mysterieuze moordenaar legt zijn slachtoffers om met methoden die rechtsstreeks uit Poe's gruwelijke verhalen afkomstig zijn. Wie is er geschikter om de identiteit van deze doorgedraaide literatuurliefhebber te achterhalen dan Poe zelf? De politie schakelt de schrijver dan ook snel in, en de jacht kan beginnen.

THE RAVEN heeft veel goeds: John Cusack speelt Poe uitstekend als getergde antiheld, wiens bestaan alleen draaglijk wordt door zijn cynische gevoel voor humor. Regisseur James McTeigue brengt het negentiende-eeuwse Baltimore stijvol in beeld, en weet hoe hij een goede moordscène in elkaar zet. Scenaristen Ben Livingston en Hannah Schakespeare stopten de film vol literaire insidersgrapjes, die beslist een glimlach op het gezicht van de Poe-liefhebber zullen toveren. We lijken in eerste instantie dus te maken te hebben met een heerlijk stuk detective-escapisme dat bovendien een ode brengt aan een van Amerika's grootste schrijvers. Hoe teleurstellend dan, dat we er aan het einde achterkomen dat de oplossing van het mysterie zo vreselijk saai is. De moordenaar is niet interessant en heeft een voorspelbaar motief en de slotscène hoort thuis in een James Bondfilm. Helaas: de climax is de opbouw onwaardig.

INTRUDERS (2011)

Regie: Juan Carlos Fresnadillo
Cast: Clive Owen, Ella Purnell & Carice van Houten

Waardering:

Juan Carlos Fresnadillo's INTRUDERS toont ons twee parallelle verhalen: een jongetje en een meisje, de eerste in Spanje, de tweede in Engeland, worden getormenteerd door een gezichtsloos monster met de onheilspellende naam Hollowface. De horrorfan weet hoe dat gaat: het ene moment is hij er, het volgende moment is hij verdwenen, de ouders zeggen dat het maar nachtmerries zijn, et cetera. Fresnadillo schiet een paar aardig griezelige scènes, maar echt angstaanjagend wordt het nooit; daarvoor komt Hollowface te vaak in beeld. Het is algemeen bekend dat monsters op hun engst zijn als je ze hoort, maar niet ziet. De dreigende kracht van geluid zonder aanwijsbare bron is dan ook een van de belangrijkste middelen van iedere horrorregisseur. Als we een mysterieus geluid horen, vragen we ons af waar het vandaan komt en slaat onze fantasie op hol. Als we een monster zien, tja, dan zien we een monster. Best eng, maar geen kippenvel.

Het slot van de film, waarin de makers de geschiedenis van Hollowface onthullen, heeft een voordeel en een nadeel: aan de ene kant verklaart de oplossing alles wat we gezien hebben, waardoor nu werkelijk alle dreiging van Hollowface weggenomen wordt. Aan de andere kant blijkt de plot zo slim in elkaar te zitten, dat je dat de film direct vergeeft. Had THE RAVEN maar zo'n einde.

(Julius Koetsier)