IFFR 2013: Dag 5

Weinig veranderen in de UPC Publieksprijs top tien, zo aan de vooravond van de afsluiting van het IFFR, met vooral een opvallende stijging van de documentaire over Lee Towers:

1.  Wadjda

2.  Matterhorn

3.  Lee Towers: The Voice of Rotterdam

4.  Blancanieves

5.  My Stolen Revolution

6.  De nieuwe wereld

7.  Vergiss mein nicht

8.  Les chevaux de Dieu

9.  No
10. Nairobi Half Life

Regie Eron Sheean
Cast Michael Eklund, Karoline Herfurth & Tómas Lemarquis
Duur 101 minuten
Jaar 2012
Waardering

Het IFFR brengt in zijn catalogus het langespeelfilmdebuut ERRORS OF THE HUMAN BODY van de Australische Eron Sheeans aan de man met de stelling dat dit zich kan meten met David Cronenbergs klassieker THE FLY. Een boude uitspraak, die -gesteund door de intrigerende Cronenbergiaanse synopsis- The Cult Corner succesvol de zaal in lokte. Om er zo'n 100 minuten later gedesillusioneerd weer uit te kruipen. Een onpeilbare, doorgedraaide wetenschapper met gezwellen over zijn hele lichaam maakt een film niet direct vergelijkbaar met een hoogtepunt uit het oeuvre van de meester van the body horror. Toch komt Sheean wel een eind. De acteurs zijn zeer degelijk, de productie is verzorgd en het plot biedt vele kansen.

ERRORS OF THE HUMAN BODY draait om de Amerikaans geneticus Geoff Burton (Michael Eklund), die gevraagd wordt om zijn vooruitstrevende stamcelonderzoek voort te zetten in Dresden. In de eerste instantie gevleid door het verzoek, komt hij er al snel achter dat er meer achter zit. Zijn voormalige protegé, een mooie rol van Karoline Herfurth (PERFUME: THE STORY OF A MURDERER), aast namelijk op zijn kennis, om haar vastgelopen onderzoek naar zelf herstellend weefsel een draai te geven. En dan is er nog de angstaanjagende Jarek (Tómas Lemarquis, NÓI ALBÍNÓI) die macabere experimenten uitvoert in de kelder. Als Burton dicht bij de waarheid komt, raakt hij door een ongelukje zelf drager van het gen.

Vanaf het moment dat hoofdpersonage Burton zijn maiden speech geeft op zijn nieuwe werkplek en met gepaste afstand, maar wel aan de hand van expliciete, redelijk onsmakelijke foto's, vertelt hoe de ziekte van zijn overleden baby hem de genwetenschap in heeft gedreven, houdt ERRORS OF THE HUMAN BODY gedurende een goed half uur je aandacht vast. Er worden interessante onderwerpen als medische ethiek en concurrentie tussen vakbroeders aangesneden, en het scenario kan nog alle kanten op. Als even later de kaarten op tafel liggen en er is gekozen voor een slappe romance en een zeurderige race tegen de klok, kan daar geen kilo gezwellen meer wat aan veranderen. Hoe snugger de allerlaatste plotwending ook mag zijn.

De in Duitsland gevestigde regisseur en co-scenarist heeft genoeg materiaal in huis voor een spannende, ongemakkelijke en intelligente horrorfilm in de traditie van -daar is ‘ie weer- David Cronenberg, maar hij faalt jammerlijk in de poging. Het scenario is in de eerste instantie te prijzen door een onsexy onderwerp als genetica en dierenexperimenten als onderwerp te nemen zonder over te gaan in een grand guignol van splatter en mad scientists. Maar als we daarvoor in de plaats een hoop gelul en slappe romances krijgen, hadden we in retrospect toch liever die bakken bloed over het scherm willen zien druipen.