Cannes 2014: recensie 10 t/m 15
TURIST
Programma - onderdeel: Un Certain Regard
Regie: Ruben Östlund
Cast: Kristofer Hivju, Lisa Loven Kongsli & Johannes Kuhnke
Waardering:
Na INVOLUNTARY (2008) en PLAY (2011) alweer de derde film van de Zweedse Östlund in Cannes, en dit maal is het echt prijs. FORCE MAJEURE is zijn eerste echte meesterwerk. En zonder dat hij zijn eigenheid heeft verloren, want het is 100% Östlund: ingetogen, observerend, tot in de puntjes verzorgd en vreselijk ongemakkelijk. We gaan in zijn vierde fictiefilm mee op skivakantie in de Franse Alpen met een gezin, bestaande uit twee veertigers, hun zoon en dochter. Als de vier tijdens een lunch op een terras worden overvallen door een lawine verschuift er iets in de gezinsverhoudingen. Het legt patronen in het gedrag van in het bijzonder de ouders bloot. De moeder probeert deze patronen met behulp van hun buren (een heerlijke rol van Game of Thronesacteur Kristofer Hivju) te benoemen om er mee om te leren gaan, maar daarin niet bepaald glansrijk slaagt, omdat manlief er nog niet helemaal klaar voor lijkt te zijn. De stiltes zijn zo ongemakkelijk dat ze op je lachspieren gaan werken en dat is exact de kracht van Östlund, die ook het scenario schreef. Ook de prachtbeelden van het ski-oord tussen de dialoogscènes laten een volwassen filmmaker zien die zijn materiaal tot in de puntjes onder controle heeft. Östlund is nu defintief toegetreden tot het clubje eigenzinnige Europese topfilmmakers, waartoe ook Michael Haneke, de gebroeders Dardenne en Ulrich Seidl behoren.
BEAUTIFUL YOUTH
Programma - onderdeel: Un Certain Regard
Regie: Jaime Rosales
Cast: Ingrid García Jonsson, Carlos Rodríguez & Inma Nieto
Waardering:
In het Spaanse BEAUTIFUL YOUTH volgen we het wel en -vooral- het wee van het jonge stel Natalia en Carlos. De diplomaloze vroegtwintigers wonen nog thuis en worden geplaagd door de hoge werkeloosheid in hun land, de bijkomende armoede en hun totale gebrek aan eigen initiatief of doortastendheid. Het lukt de twee niet om een enigszins acceptabel leven op te bouwen, maar als Natalia zwanger wordt, moet er wel iets gebeuren. Haar beste vriendin is een tijdje terug naar Duitsland verhuisd en Natalia probeert haar vriend te overtuigen om dat voorbeeld te volgen op weg naar een beter leven. Verder gebeurt er eigenlijk niet zoveel. Regisseur en scenarist Rosales probeert de kale boel een beetje op te tuigen met een scène waarin het stel voor zes barkies een seksscène laat opnemen door een lokale pornoregisseur, en door een slap subplotje over een aso die Carlos in zijn nek snijdt. Hopeloos oninteressant, en het doet -ondanks de setting in het door de crisis hard geraakte Spanje- nergens urgent aan. Doet eigenlijk vooral denken aan sociaal geëngageerd jarentachtigcinema, die goddank al lang achter ons ligt.
THE OWNERS
Programma-onderdeel: Hors Compétition
Regie: Adilkhan Yerzhanov
Cast: Yerbolat Yerzhanm, Aidyn Sakhaman & Aliya Zainalova
Waardering:
Het was van de programmeurs van Cannes natuurlijk een beetje vragen om problemen door een kafkaëske Khazakstaanse komedie in het programma op te nemen. Want alhoewel het wel een volle zaal trok, werd er niet gelachen. Nou vooruit: één keer hoorde ik wat gegniffel toen de lokale politie-inspecteur met een dead pan-uitdrukking een gek dansje deed. Maar dat is natuurlijk makkelijk scoren. Verder was er niets te lachen en dat is pijnlijk. Zeker als het voltallige filmteam uit Khazahstan is overgevlogen en in de zaal zit. THE OWNERS gaat over twee broers en een zusje die uit de stad trekken om een nieuw bestaan op te bouwen in het plattelandshuis van hun overleden moeder. De dorpsboef pikt dat niet want heeft zijn zinnen op het huis gezet. De jongens halen verhaal bij politie en justitie, maar worden door niemand serieus genomen. De lokale politie kijkt zelfs de andere kant op als ze in elkaar worden gebeukt, maar worden diezelfde avond wel uitgenodigd op het verjaardsfeest van de inspecteur. Precies, de scène met het gekke dansje. Amateuristisch, onorigineel en vooral totaal niet grappig. Dat kán een cultuurverschil zijn, maar ik vermoed gewoon slechte grappen. En die zijn nooit leuk.
THE WONDERS
Programma-onderdeel: Competitie
Regie: Alice Rohrwacher
Cast: Monica Bellucci, Alba Rohrwacher & Sam Louwyck
Waardering:
De Italiaanse regisseuse van CORPO CELESTE (2011) gooit ons in haar nieuwste middenin het onaangepaste leven van een atypisch gezin dat rondkomt van de verkoop van honing. Het zijn vrije geesten die onder straffe leiding staan van de vader, een intense rol van Sam Louwyck die we nog kennen als De Windman in ANY WAY THE WIND BLOWS van Tom Barman. Hij houdt zijn gezin met vier dochters bewust buiten de Italiaanse maatschappij. Ze leven in een afbraakboerderij en kunnen maar net overleven. Naar school gaan de kinderen niet; iedereen werkt mee om de honing te vergaren. Oudste dochter Gelsomina is de oogappel en moet haar vader opvolgen mocht er iets met hem gebeuren. Ze heeft de praktische leiding over het huishouden, maar er komen in de lange zomer die we volgen langzaam barstjes in die strakke structuur en dominantie van haar vader. De katalysator is een televisieshow waarin het beste artisanale bedrijf van de omgeving wordt gekozen. Gelsomina geeft hun imkerbedrijf ondanks tegenstand van haar vader op en dat heeft consequenties. Waar we de eerste anderhalf uur vooral met verbazing deelgenoot worden gemaakt van het reilen en zeilen van dit vreemde gezin, wordt het een tikkeltje sureeël als ze daadwerkelijk meedoen met de televisieuitzending die wordt opgenomen in een grot waar overblijfselen van de Etrusken zijn aangetroffen. Een verbazingwekkend schouwspel, dat tot de hoogtepunten van deze editie van Cannes mag worden gerekend. Bijzondere film.
THE ROVER
Programma-onderdeel: Hors Compétition
Regie: David Michôd
Cast: Guy Pearce, Robert Pattinson & Scoot McNairy
Waardering:
Michôds vorige film ANIMAL KINGDOM (2010) kreeg veel aandacht door de Oscarnominatie die Jacki Weaver ontving in de categorie beste vrouwelijke bijrol. Ook THE ROVER is een thriller, maar wel een behoorlijk bottere variant. De Australiër gebruikt in zijn nieuwste werk het stoffige Australische landschap als achtergrond van een grimmig kat- en muisspel dat net te conventioneel is om te verrassen en in de meeste landen direct op VOD zal worden gegooid. Het speelt zich tien jaar na een niet nader uitgelegde catastrofe af. Drie aso’s jatten de auto van Guy Pearce om weg te komen bij een mislukte overval terwijl hij een drankje doet in een smerige Thaise bar in de outback. Hij achtervolgt ze en vraagt ze netjes of ze hem zijn auto willen teruggeven, maar tevergeefs. In de daaropvolgende negentig minuten jaagt de op het eerste gezicht zeer zachtaardige Pearce samen met de halve gare broer van een van de aso’s, Robert Pattinson in een zeer andere rol dan we van hem gewend zijn, de mannen op. En he doesn’t take any prisoners, zoals dat zo mooi heet. Pearce en Pattinson geven hun personage genoeg gelaagdheid mee om deze postapocalyptische aussiethriller met plezier uit te zitten, en het knalharde geweld houd je ook nog eens wakker, maar daarmee is het meeste wel gezegd.