Interview Jason Blum

Producent Jason Blum houdt zijn hand stevig op de knip maar laat bioscoopkassa's rinkelen. Een greep uit zijn recente oogst: US, GLASS en HAPPY DEATH DAY 2U. En sinds deze week is daar een nieuwe horrorfilm bij, waarin Oscarwinnares Octavia Spencer een stel dorstige tieners in huis haalt, met alle gevolgen van dien. Mooie aanleiding voor een gesprek met de pa van MA.

Jason Blum is met zijn Blumhouse Productions een van de grootste succesverhalen van Hollywood. Hij financiert bij voorkeur films voor een habbekrats -gemiddeld budget vijf miljoen dollar- en verdient die investering vervolgens dubbel en dwars terug, zoals met de franchises PARANORMAL ACTIVITY en THE PURGE. Hier en daar komt er zelfs een verrassende Oscarwinnaar uit zijn stal, zoals GET OUT en BLACKKKLANSMAN.

Voor MA koestert Blum hoogstwaarschijnlijk geen Oscar-dromen, maar ook van deze tienerhorror in de mal van MISERY en CARRIE zal hij niet echt armer worden. Om dat niet helemaal aan het toeval over te laten, streek Blum twee dagen in Amsterdam neer om deze Blumhouse-productie nog een publicitair zetje te geven. De eerste vraag in het groepsgesprek is voor The Cult Corner: wij willen wel eens weten wat de zuinigerd zélf vindt van de vaak gemaakte vergelijking met The Pope of Pop Cinema: regisseur en producent Roger Corman. "Een groot verschil is dat vijftig procent van onze business televisie is en Roger alleen films maakte. En hij werkte met kinderen, nou ja: heel jonge mensen. Bij Blumhouse werken we eigenlijk nooit met debutanten. En als we dat doen, dan hebben ze al tonnen set-ervaring. Jordan Peele had voordat hij GET OUT draaide al heel veel ervaring opgedaan bij films en series. Joel Edgerton was veertig toen hij THE GIFT voor ons regisseerde en had al vijftig films als acteur achter de rug. En alhoewel onze budgets laag zijn, waren die van Corman pas écht laag, met strakkere draaischema's. Het komt misschien over als een marginaal verschil, maar voor mij is het een verschil gigantisch."

Maar wat maakt, even afgezien van het prijskaartje, een film dan een typische Blumhouse-film, want er is nogal een wereld van verschil tussen een INSIDIOUS en een WHIPLASH? "We zoeken materiaal in wat ik dark genre noem. En het feit dat we uitsluitend lowbudgetfilms maken, zorgt dat we onze projecten op een zeer specifieke manier kunnen kiezen, anders dan Hollywood-studio's dat doen. Die selecteren door projecten te vergelijken met andere succesvolle films van de afgelopen twee, drie jaar. Wij doen juist het omgekeerde. Wij vragen ons af: voelt het nieuw, voelt het anders, is het iets wat niemand de afgelopen vijf jaar heeft gezien. MA is bijvoorbeeld een film die je in geen dertig jaar zag. MISERY is het eerste waar je aan denkt bij MA, en Octavia Spencer de nieuwe Kathy Bates. En GET OUT, die heeft gewoon geen gelijke!"

Nog een verschil met de gewone gang van zaken in Hollywood - Blum piekert vooraf niet over de franchisepotentie. "Veel te zwaar voor de regisseur. Die heeft het al moeilijk genoeg om zijn verhaal te vertellen met maar vijf miljoen dollar. Als makers mij een idee pitchen en zeggen dat het een geweldige franchise kan worden, zeg ik dat ze moeten stoppen. Maak eerst maar een geweldige eerste film, daarna zien we wel verder." De Blumhouse-formule is bewezen effectief, maar wel alleen voor horror. "Ik geloof niet dat Marvel-films zouden gedijen bij een laag budget. Daar ga je naar toe omdat je spektakel wil zien, en dat kost duiten. Maar horror is juist beter wanneer het niet te veel heeft gekost. Want dan kunnen de makers zich niet verschuilen achter stunts, speciale effecten en CGI. Je moet dan echt vertrouwen op de dingen die volgens mij pas écht eng zijn, zoals vertolkingen en storytelling. Dat is een les uit de jaren zeventig. John Carpenters HALLOWEEN is zo eng, omdat hij supercreatief moest zijn, en niet kon terugvallen op speelgoed. Maar ik zeg graag dat wij geen horrorfilm moeten maken als er, als je alle schrikmomenten eruit haalt, geen goed dramatisch verhaal overblijft."

Toch maar even terug naar de film waar Blum voor naar Nederland afreisde. Een van hoofdthema's van MA is de hang om populair te zijn - als puber en in het geval van Spencers Ma ook lang daarna. Als succesnummer is Jason Blum vandaag de dag vast een heel graag geziene gozer in Hollywood, maar hoe populair was hij zelf op de middelbare school? "Extreem impopulair. Most unpopulair kid in mijn eerste jaar, en ook in mijn tweede jaar. Als het een officiële titel was geweest, had ik 'm gewonnen (lacht). In het derde jaar verhuisde ik naar Frankrijk, omdat ik de middelbare school zo haatte vanwege mijn impopulariteit. Maar het vierde jaar ging het beter. Dat is trouwens waarom ik dol ben op horror en horrorfans; omdat we allemaal een beetje weird zijn."

Anton Damen (Amsterdam, mei 2019)