Cinema Curioso 2010

Na een succesvolle editie in Amsterdam is Cinema Curioso deze zomer te zien in Nijmegen en Eindhoven. Op vrijdag 3 september in filmhuis LUX (Nijmegen) en zaterdag 18 september in filmhuis BROET (Eindhoven).

Cinema Curioso is een ruim twee uur durende Nacht van de Wansmaak-achtige avond met fragmenten uit onbedoelde pulpfilms live voorzien van commentaar. Het wordt een ontdekkingsreis langs de meest erbarmelijke misstappen uit de afgelopen dertig jaar cult- en mainstreamcinema. Weliswaar films die met liefde zijn gemaakt, maar waarbij zo'n beetje alles fout ging wat er fout kon gaan. Hilarische pulpmeuk met speciale aandacht voor botte bijlmoordenaars, sneue dwergen, dierenhorror met niet-bijzonder enge dieren en een besnorde Don Johnson met een niet mis te verstaan posttraumatisch stresssyndroom.

Enkele titels waarvan fragmenten worden getoond: Gappa - Frankensteins fliegende Monster, Werewolf Woman, Santos vs. las lobas, Turkish Star Wars, Santa Claus Conquers the Martians, For Your Height Only, Mystics in Bali & Clash of the Ninjas.         

Ook zijn er prijsvragen waarin je DVD's en filmaffiches van slappe films kunt winnen.

Om alvast op te warmen vroeg The Cult Corner genrefilmkenners Jan Doense (Weekend of Terror), Martin Koolhoven (regisseur Oorlogswinter), Barend de Voogd (Imagine festival), Eric van der Woude (Schokkend Nieuws) en Kees Driessen (Vrij Nederland) om hun lievelingspulpfilm. Schokkend Nieuws redacteur Eric van der Woude bijt het spits af met THE MIGHTY PEKING MAN!

Eric omschrijft THE MIGHTY PEKING MAN uit 1977 als "Een schaamteloze King Kong rip-off van de Shaw Brothers vol krankzinnige dialogen, klungelige speciale effecten (aangevoerd door een Chinees in een apenpak) en de nodige 'nipple slips' van sexbom Evelyne Kraft. Wat mij betreft de CITIZEN KANE van de slechte films."

Vrij Nederland redacteur Kees Driessen is het eens met Eric: "Net als THE MIGHTY PEKING MAN is ook mijn lievelingspulpfilm BLACK MAGIC RITES van Renato Polselli uit 1973 stiekem een erg goede film. Je moet alleen door de doorzichtige special-effects (en jurken) heen kunnen kijken." Polselli's film werd in de Verenigde Staten overigens uitgebracht onder de intrigerende titel 'Rites, Black Magic and Secret Orgies in the Fourteenth Century'. Driessen omschrijft de film verder als "Weinig verhaal, veel hypnotiserende sfeer. Uiterst vreemd en deels onbegrijpelijk met als soundtrack soms meerdere muziekjes tegelijk door elkaar. Heerlijk."

Driessen verzet zich wel tegen de term 'guilty pleasure': "Er is niks guilty's aan - daar moeten we juist vanaf! En met het woord 'fout' heb ik om dezelfde reden ook een beetje moeite." Hij vergelijkt het met 'ohlalala' zeggen bij pikanterieën, iets dat volgens Driessen inmiddels gelukkig wel passé is en daar sluit The Cult Corner zich graag bij aan.

Horrorliefhebber en cultconnaisseur bij uitstek is regisseur en distributeur Jan Doense. Zijn favoriete pulpfilm is het Indiase JAANI DUSHMAN (Rajkumar Kohli, 1979); "Een drie uur durend weerwolfspektakel waar ik zelf het verhaal bij mocht erzinnen omdat hij Hindi gesproken was en geen ondertiteling had. De make-up van de weerwolf ziet eruit als hoogpolig tapijt en de cameraman bedient zijn zoomlens nog extremer dan Italiaanse pulpfilmers uit de jaren 70. Kotszakjes paraat houden dus!"

Regisseur en genrefilmkenner Martin Koolhoven kiest voor de LEMON POPSICLE-films. "De eerste twee zijn geniaal, de twee daarna hartstikke leuk. Daarna werd het allemaal wat minder. De films waren het Israelische antwoord op AMERICAN GRAFFITI en veel leuker en beter dan die film van George Lucas." Cinema.nl beschrijft de eerste uit deze reeks als "De eerste en aardigste film uit de haast eindeloze LEMON POPSICLE-reeks. De film speelt in Israël rond 1960 en gaat over drie vrienden die hun eerste seksuele ervaringen opdoen, met alle leuke en minder leuke gevolgen vandien. In deze film moet een verlegen tiener met behulp van een hartenbreker uit zijn klas een meisje veroveren."

Martin Koolhoven: "In Amerika deden ze het allemaal nog eens dunnetjes over met de PORKY-films en de oorspronkelijke makers probeerden het nog eens met een Amerikaanse remake van de eerste: THE LAST AMERICAN VIRGIN (met dit keer niet de jaren '50, maar de jaren '80 als setting). Bijna wordt vergeten dat die eerste (ESKIMO LIMON uit '78) gewoon keihard in de competitie van Berlijn zat en ook nog eens genomineerd was voor een Golden Globe." Koolhoven vertelt trots dat hij alle hierboven genoemde films in de bioscoop heeft gezien:"In Nederland heetten ze toen de HOT BUBBLEGUM-films!".

IMAGINE-programmeur, horrorregisseur en filmredacteur Barend de Voogd duikt voor deze vraag de Mexicaanse genrecinema in, en komt met het obscure EL BARÓN DEL TERROR / THE BRAINIAC voor de dag. "Als je ziet dat zelfs hoofdrolspeler Abel Salazar zijn lachen niet in kan houden tijdens de film, dan weet je dat je met deze Mexicaanse horror-scifi uit 1961 een parel van cinematografische aanzin te pakken hebt."

De Mexicaanse regisseur Chano Urueta debuteerde in 1928 met een korte, zwijgende film en zette tot zijn dood in 1978 meer dan honderd films op zijn naam. De Voogd vat het verhaal van BRAINIAC samen: "Een meteoriet van papier-maché kondigt de wederkomst aan van de slechte Baron Vitelius. In 1661 stierf hij op de brandstapel, nu is hij terug om wraak te nemen als... The Brainiac. Met zijn gevorkte tong slurpt hij de hersenpannen van zijn slachtoffers leeg. Op andere momenten lepelt de baron, heel chique, de hersenmassa uit een bokaaltje. Hoe dan ook: hersendood door pure filmpret!"