AFFF 2008: Dag 5
Wat kwamen de bezoekers van de Night of Terror kalmpjes binnendruppelen gisternacht. Een flink contrast met de roemruchte beginjaren van het AFFF.
Toen het nog de Weekend of Terror heette, stond het publiek tussen pak 'm beet 23:00 en 00:00 voor de deuren van Tuschinski te dringen om als een bende losgeslagen zombies uit 28 Days Later de foyer en zaal 1 te bestormen. Nu waren de deuren al ruimschoots van te voren open, stond er een legertje securitymannen klaar en werd er voor de ingang naar zaal 1 streng gecontroleerd op meegebrachte drank en harde voorwerpen. Ook werd door Pathé bepaald dat het balkon tijdens de laatste film niet gebruikt mocht worden uit angst voor ongelukken.
En al werd er bij binnenkomst al veelvuldig de traditionele NoT-kreet 'hoer!' geroepen, toch sprak voormalig directeur Jan Doense gisteren rond 00:30 nog wel van een wat lauwe sfeer: "Vroeger liepen bezoekers nog wel eens hoofdwond op nadat iemand een blikje vanaf het balkon gooide. Maar nu hoop ik alleen dat ze het toiletrollen in de w.c.'s bij de balkons hebben verwijderd." Op dat antwoord hoefden we niet lang te wachten, want tijdens de openingsspeech van de nieuwe directeur Phil van Tongeren werden er minstens vier rollen naar en tegen hem aangegooid. Van zijn speech was nagenoeg niets te verstaan door het constant aanhoudende 'hoer!'-gebrul.
Voorafgaand aan de eerste film werd het winnende filmpje van de [REC]-competitie vertoond, waarna de twee jonge makers op het podium iets mochten vertellen over hun filmpje. Ook daarvan was op een zin na ("Ach, het was maar een middagje werk") niets te verstaan. En toen moest het publiek nog tot 08:00 's ochtends. De Night of Terror is niet voor de tere zieltjes, dat was wel duidelijk. Wel sneu dat Phil van Tongeren geen verstaanbare seconde werd gegund om het publiek toe te spreken, want hij is toch de man die zorgde dat het dit jaar weer in Tuschinski plaatsvond. Maar die credits werden hem niet gegund. Zichtbaar opgelaten beende hij weg na de prijsuitreiking voor de [REC]-competitie.
Vanavond staat een film op het programma waar ik met hooggespannen verwachtingen naar toe zal gaan: Mother of Tears: The Third Mother van Dario Argento. Met deze film vervolmaakt Argento zijn heksen/moeder-trilogie die ooit begon met zijn meesterwerk Suspiria (1977) en de opvolger Inferno (1980). Udo Kier en Daria Nicolodi zijn van de partij en de muziek is wederom van Claudio Simonetti, dus veel kan er al niet meer mis gaan. Gezien zijn eerste plaats in onze Top Tien mag duidelijk zijn dat het spookverhaal van The Orphanage niet gemist mag worden. Het is een prachtig gefilmde en sterk geregisseerde Mexicaans-Spaanse coproductie over een stel dat een oud opvanghuis voor wezen bewoont en al snel doorheeft dat ze niet alleen zijn in het huis. El Orfanato draait morgenavond om 22:00 in Tuschinski 6. Gaat dat zien, want het is het juweel van het AFFF, dat sinds vandaag op de tweede plaats in de race om de publieksprijs staat.