AFFF 2008: Dag 8

Ook ik moest en zou er naar toe gaan: naar de Spaanse horrorfilm [REC], de meest gehypete film van deze editie van het AFFF.

Het was gisteravond de laatste reguliere voorstelling van [REC] tot de reprise van aanstaande zondag als nummer een of twee in de publieksprijscompetitie. De zaal was naar verwachting bom- en bomvol met wederom een aantal bezoekers op de grond in de gangpaden. En al hoewel het altijd lastig is om - voor zover mogelijk- objectief een film in te gaan, kostte het in het geval van [REC] geen enkele moeite om mij binnen de kortste keren mee te laten slepen. Want hype of geen hype; een goede film is een goede film.

Het sterkste aspect van de film vond ik de manier waarop de makers er in slaagden om de verwarring en onwetendheid van de personages over te brengen op de kijker. Waar je in het begin geneigd bent te denken dat het weer zo'n zombiefilm met rennende lijken gaat worden, laat [REC] je tot de climax-scène op de derde verdieping in complete onzekerheid. Net als de bewoners van het appartementengebouw, de brandweer- en politiemannen en de cameraploeg die je de beelden levert. Vooral de soms best irritante, schokkende handheld camerabeelden ondersteunen perfect dit gevoel dat je slechts weet wat je ziet. Dat wat in [REC] bij de kijker wordt bewerkstelligd, daar had Diary of the Dead vele, vele woorden voor nodig.

En wat is het fijn dat je op het AFFF weer lekker gezamenlijk kan griezelen. Van mij had die slotscène van [REC] dan ook nog wel een half uur langer mogen duren, zo heerlijk eng als 'ie is. En wat griezelen betreft, staat mij morgen nog heel wat te wachten, want dan staat er een film op het programma uit de categorie 'smerige slacht shockers': Inside van het Franse duo Alexandre Bustillo en Julien Maury, de mannen die naar verluidt de remake van Hellraiser op zich zullen gaan nemen. AFFF-programmeur Barend de Voogd vertelde mij voor het festival dat dit de smerigste horrorfilm van de laatste jaren is, dus ik kan niet wachten!

Verder staat morgen de slotfilm Doomsday van Neil "Descent" Marshall op het programma, waaraan voorafgaand alle prijzen van deze 24ste editie bekend worden gemaakt. Daarbij zal FilmTotaal natuurlijk aanwezig zijn, en het videoverslag van die prijsuitreiking zal op zondag te zien zijn in dit speciale AFFF-verslag. Mijn persoonlijke slotfilm zal er zaterdag eentje uit het Cult-programamonderdeel zijn: het Japanse The Machine Girl van Noboru Iguchi, dat door Variety werd omschreven als een verzameling van 'shameless gore, gallows humor and guilty pleasures'. Dat lijkt mij een prima einde van dit fantastische filmfestival dat dit jaar een uitzonderlijk rijk en bloederig aanbod presenteerde. De spannende strijd om de Silver Scream Award spreekt wat dat betreft boekdelen.