Cannes 2014: recensie 1 t/m 5

Cannes 2014

Recensie 1 t/m 5

 
MR. TURNER
Programma - onderdeel: Competitie
Regie:  Mike Leigh
Cast:  Timothy Spall, Paul Jesson & Dorothy Atkinson
 

Mike Leigh heeft de gewone burgerman/vrouw even gelaten voor wat ze zijn en zijn pijlen gericht op de Britse Romantische landschaps- en zeeschilder William Turner (1775-1851). Het is een kloek werk van tweëeneenhalf uur geworden, waar nog wel het een en ander over is op en aan te merken. Zo is het een gedurfde keuze om de naar verluid knorrige schilder als een zeer knorrige schilder neer te zetten door bijrolacteur Timothy Spall (Winston Churchill in THE KING'S SPEECH, Wormtail in HARRY POTTER), wiens echte vader overigens net als Turners papa een kapper was. Maar allejezus: dat gaat wel de keel uithangen na twee uur, omdat regisseur/scenarist diens personage te weinig karakter geeft en we het dus grotendeels moeten doen met die brommende en letterlijk grommende botterik. De lichte toetsen komen van de bijrollen en die zijn vaak prachtig ingevuld, met Marion Bailey als zijn maitresse voorop.  Leigh maakt zich vooral teveel schuldig aan mooifilmerij, een overdaad aan couleur locale en het hoppen van scène naar scène om maar recht te doen aan Turners drukke leven. Het genereert een vermoeidheid in plaats van een verbondenheid met het getoonde. In een notedop:  Mike Leigh vertilt zich aan MR. TURNER door zich te verliezen in een teveel van alles. 

LOIN DE MON  PÈRE (THAT LOVELY GIRL)
Programma - onderdeel: Un Certain Regard
Regie:  Keren Yedaya
Cast:  Maayan Turgeman, Tzahi Grad & Yael Abecassis
 

Regisseusse Yedaya stond tien jaar geleden meermaals op het podium van Cannes toen ze voor haar film OR meerdere prijzen in de wacht sleepte. Dit maal waarschuwt ze de zaal vooraf dat het een hele zware avond gaat worden. Ze vertelt dat er veel films worden gemaakt ter pure entertainment, maar dat haar nieuwe film LOIN DE MON  PÈRE dat zeker niet is: „Het is een nare film over een naar onderwerp waar dagelijks veel kinderen mee te maken krijgen en dat onopgesmukt verteld dient te worden.“ We krijgen in de daaropvolgende 94 minuten een zeer confronterende film gepresenteerd over de incestueuze relatie tussen een vader en zijn tienerdochter. Ze leven samen en slapen samen. Maar goeddeels zonder dwang. Ze wil zijn liefde en eist zelfs dat hij zijn relatie met een volwassen vrouw voor haar beëindigd. Zo ver is ze dus door zijn –soms letterlijk- misselijkmakende gedrag al verpest, en het zijn juist die scènes die zo’n pijn doen in LOIN DE MON  PÈRE. Naast de minutenlange boulimia– en automutilatiescènes. Zware kost, maar terecht zo onopgesmukt verteld en zo goed geacteerd dat het een onvergetelijke kijkervaring is, die dit onderwerp verdient.

THE CAPTIVE
Programma - onderdeel: Competitie
Regie:  Atom Egoyan
Cast:  Ryan Reynolds, Scott Speedman & Rosario Dawson
 

In THE CAPTIVE wordt de dochter van Ryan Reynolds al acht jaar lang vastgehouden door beroepscreep Kevin Durand, en de film is een puzzel die moet leiden naar de uiteindelijke ontknoping. Met EXOTICA en THE SWEET HEREAFTER zette de in Egypte geboren Canadees Egoyan zich midden jaren negentig op de kaart, maar de daarmee onstane belofte is vervolgens behoorlijk weinig ingelost. De laatste jaren volgde de ene  draak na de andere. Ook zijn volharding om zijn echtgenote Arsinée Khanjian steevast een rol toe te bedelen wekt irritatie. Met THE CAPTIVE doet Egoyan een aardige poging om zijn beste werk sinds jaren neer te zetten, maar na een uur kan hij (tevens scenarist) zich niet inhouden en gaat het goed mis. Met dikke klodders onnodig aangezette dramatiek vervalt hij weer in de slechte smaak die (bijna al) zijn werk kenmerkt. Wat begint als een vrij naargeestige arthousethriller eindigt in een Hollywoodspektakel compleet met autoachtervolgingen, geweerschoten en –u raadt het al- dikke tranen en hervonden gezinsgeluk. Gemiste kans, want regisseren kan ‘ie best.  

THE SALVATION
Programma - onderdeel: Hors Compétition
Regie:  Kristian Levring
Cast:  Mads Mikkelsen, Eva Green & Jeffrey Dean Morgan
 

Eindelijk weer een western op het grote doek! En nog wel eentje medegeschreven door Anders Thomas Jensen, de Deense successchrijver van onder andere MIFUNE'S LAST SONG, ADAM'S APPLES en AFTER THE WEDDING. De vaste zwartkomische tonen van Jensens pen zitten ook in deze film, dus dit kán bijna niet meer misgaan, en dat gebeurt ook niet. Zeven jaar nadat Mads Mikkelsen een nieuw leven heeft opgebouwd in de V.S. wordt hij herenigd met zijn vrouw en zoon. Het geluk is van korte duur want vrouwlief wordt verkracht en beiden vermoord. De dader blijft de botte broer van een nog grote botterik te zijn, die het dorp van Mads al jaren in een ijzeren grip houdt. Omdat hij als straf voor de moord op zijn broer drie onschuldige dorpelingen vermoord en de maandelijkse belastingen verhoogd, is er de dorpelingen  veel aan gelegen om de dader uit te leveren. Mads moet het dus tegen de boevenbende én het voltallige dorp opnemen. Maar Mads zou Mads niet zijn als hij daar wel raad mee weet. Mooi opgenomen, vrij pittige western presenteert een verhaal zonder veel verrassingen, maar daar is het uiteraard het genre ook niet bepaald naar.  

PARTY GIRL
Programma - onderdeel: Un Certain Regard
Regie:  Marie Amachoukeli-Barsacq, Claire Burger & Samuel Theis
Cast:  Sonia Theis-Litzemburger
 

De drie regisseurs kenden de voormalige nachtclubdanseres Sonia Theis-Litzemburger al jaren en speelden altijd met het idee om een documentaire te maken over Sonia en haar excentrieke gezin. Ze besloten naar aanleiding van de bonte bruiloft van Sonia om mét alle betrokkenen een speelfilm te maken over haar leven. Dus alle familieleden spelen zichzelf, en de bijrollen worden louter ingevuld door non-professionele acteurs. Het levert een schrijnend, hartverwarmend en onvergetelijk portret op van een vrouw zoals je die waarschijnlijk niet in je eigen kennissenkring hebt zitten. Sonia heeft haar hele leven in nachclubs doorgebracht en veert pas op als ze kan feesten, drinken en slechts oppervlakkige relaties hoeft te onderhouden. Als ze eenmaal uit 'de bissniss' is en het hof wordt gemaakt door een betrouwbare, gepensioneerde mijnwerker weet ze er totaal geen raad mee. Ook de door haar opgegeven relatie met haar jongste dochter pakt ze weer op en levert uiteindelijk in de slotscènes op de bruiloft kippevel en een klein traantje op.