Cannes 2017: Dag 10

AUS DEM NICHTS, de negende lange speelfilm van Fatih Akin, beleefde gisteren zijn wereldpremière in Cannes. Het is de tweede keer dat Akin een film hier in competitie heeft. De vorige viel meteen in de Zuid-Franse prijzen: AUF DER ANDEREN SEITE won de prijs voor Beste Scenario in 2007. Drie jaar eerder pakte hij in zijn thuisland de Gouden Beer voor GEGEN DIE WAND, een explosief drama over de multiculturele samenleving. Sinds zijn bestorming van de Europese filmfestivalpodia regisseerde Akin nog meerdere films, maar de prijzen bleven uit en steeds minder buitenlandse distributeurs kochten zijn werk nog aan. Dat AUS DEM NICHTS nu is geselecteerd voor de belangrijkste competitie van de wereld en hoofdactrice Diana Kruger er terecht de prijs mee won voor beste actrice, is een steun in de rug voor Akin en zal buitenlandse distributeurs over de streep trekken.

AUS DEM NICHTS gaat over de nasleep van een aanlag op een Turkse man en zijn zoon in Berlijn. Diane Kruger, vooral bekend als Bridget von Hammersmark in Inglourious Basterds, speelt Katja. We zien haar in de eerste scène in een witte trouwjurk het ja-woord zeggen tegen Nuri Sekerci (Numan Acar) in de gevangenis, waar hij vast zit voor hasjhandel. De film schiet vooruit in de tijd: Nuri heeft een reisburo in Berlijn en Katja brengt hun zoontje even onder bij zijn werk om met haar beste vriendin naar de sauna te gaan. Ondertussen blaast een bom een gedeelte van de straat op met Nuri en hun zoontje als enige slachtoffers. Is het een afrekening in het criminele of rechts-extremistische circuit?

Het door Akin zelf geschreven script bestaat uit drie delen: het leven van Katja voor, tijdens en na de rechtzaak. Ondanks de achtbaan van emoties vervliegt de interesse per deel. Waar het eerste gedeelte nog vaart op de prima acteurs, is het na de aanslag nog moeilijk echt mee te leven met dit te dik aangezette drama vol ongeloofwaardige plotwendingen. Het gebrek aan visuele flair doet AUS DEM NICHTS ook geen goed: het productiedesign en de belichting geven geen groots cinemagevoel. Het eindshot is gelukkig van enorme schoonheid, maar kan de film niet meer echt redden.