Imagine '09: Dag 5

Na zes dagen is dit de tussenstand voor de Silver Scream Award, de jaarlijkse publieksprijs van het IMAGINE festival, met tussen haakjes de score waarbij 10 het hoogst mogelijke is:

1. Let the Right One In (8.85)
2. Stingray Sam (8.81)
3. Chocolate (8.75)
4. One Night in a City (8.43)
5. The Last House on the Left (8.25)

Eden Lake

Regie: James Watkins
Cast: Kelly Reilly, Michael Fassbender & Thomas Turgoose
Duur: 91 minuten
Jaar: 2008
Waardering:

Een van de hoogtepunten van het Imagine festival. Deze politiek incorrecte sociohorror volgt een kamperend stel dat zich de woede van de plaatselijke plattelandsjeugd op de hals haalt.

Stadse sloddervossen laten verdwalen in de jungle, het bos of een afgelegen dorpje is het startpunt van vele thrillers en horrorfilms, waaronder genreklassiekers als THE EVIL DEAD, THE LAST HOUSE ON THE LEFT, STRAW DOGS, FRIDAY THE 13TH en natuurlijk DELIVERANCE, maar ook modernere varianten als THE DESCENT, THE BLAIR WITCH PROJECT, CALVAIRE en HAUTE TENSION waagden zich aan deze formule.

Het blijkt steeds weer een uiterst effectief middel om het publiek schrik aan te jagen door een aimabel personage ver weg van zijn vertrouwde omgeving te laten opjagen door mensen of monsters die het gebied op hun duimpje kennen. EDEN LAKE is het grimmige debuut van de Britse schrijver/regisseur James Watkins, die aan dit griezelige basisidee nog het explosieve gegeven van klasseverschillen toevoegt door de ettertjes en hun ouders zeer nadrukkelijk als Britten uit de lagere klasse neer te zetten.

Met name in Engeland staan de recensies en filmbesprekingen van EDEN LAKE bol van de afkeer van dit specifieke accent dat Watkins aan zijn film gaf. Deze reacties op EDEN LAKE zeggen -meer dan de film zelf- veel over het actuele probleem van klasseverschillen en de verkrampte manier waarop de Britse samenleving daar mee omgaat. Alhoewel de tegenstelling tussen de slachtoffers uit de middenklasse en de daders uit de lagere klasse met name in de slotscènes onvermijdelijk is om te negeren, is EDEN LAKE in de eerste plaats vooral horrorfilm.

Een doodenge horrorfilm die bestaat uit vele zenuwslopende pogingen van twee dertigers (Kelly Reilly uit MRS HENDERSON PRESENTS en Michael Fassbender uit HUNGER) om te ontsnappen uit de handen van een stel opgeschoten kinderen, waaronder ook acteur Thomas Turgoose uit THIS IS ENGLAND. De terrorkids dulden geen vreemdelingen in hun kleine dorp aan een groot meer en gaan enorm ver in het stellen van grenzen en het achteraf verdoezelen van bewijsmateriaal. Tot lang na dit Imagine festival zullen enkele beelden uit EDEN LAKE op je netvlies gebrand blijven. Deze aanrader gaat op 14 mei landelijk in première.

Chemical Wedding

Regie: Julian Doyle
Cast: Simon Callow, Kal Weber & Lucy Cudden
Jaar: 2008
Lengte: 106
Waardering:

Julian Doyle, voormalig editor van enkele films van Monty Python en Terry Gilliam, maakte een film over de Brits schrijver Aleister Crowley, een van de meest invloedrijke occultisten ter wereld. Doyle schreef het script samen met Iron Maiden voorman Bruce Dickinson.

Aleister Crowley leefde van 1875 tot 1947 en schreef boeken over uiteenlopende onderwerpen als magie, astrologie, politiek en religie. Hij werd in zijn tijd wel "The Wickedest Man In the World" genoemd, vanwege zijn ongebreidelde leefwijze en ideeën over seksuele bevrijding. In CHEMICAL WEDDING komt de geest van Crowley na een mislukt wetenschappelijk experiment terecht in het lichaam van een stijve Engelse professor, een uitstekende rol van karakteracteur Simon Callow, die Crowleys gedachtegoed weer tot leven wekt. Al snel worden er orgieën georganiseerd en vinden er rituelen plaats met menselijke offers.

Het geesteskind van Doyle en Dickinson neemt de tijd, maar overtuigt met name in het middenstuk met dank aan de voortreffelijk portrettering van Aleister Crowley door Simon Callow. De hem omringende cast doet ook prima werk, maar zonder Callows rol zou er te weinig zijn om de 106 minuten uit te zitten. Het wordt na de wat trage start namelijk een te gemakkelijk uitdrijvingsverhaal, dat naar het einde toe wel erg aan geloofwaardigheid inboet. En de visuele effecten waren zo te zien de sluitpost op de begroting.