Op feiten gebaseerde politieke satire begeeft zich met het onderwerp Afghanistan op lastig terrein, maar blijft met de karikaturale aanpak op veilige afstand. Nergens pijnlijk, constant cartoonesk.

Door gehussel met verhaallijntjes en tijdsgewrichten wordt La Vie En Rose nooit meer dan een prachtig vormgegeven, afstandelijk portret.

Een sprookje voor volwassenen, dat was de opdracht die de Mexicaanse Guillermo del Toro zichzelf gaf voor zijn zesde speelfilm.

Naar hedendaagse maatstaven is THE TRIP erg braafjes en zijn de psychedelische sequenties wat belegen, maar als Fonda in de tweede helft van de film zijn vertrouwde omgeving ontvlucht, begint de film toch nog te leven.