Komedie

Een komedie vol mislukte grappen. Een woestijn van onkunde. JACK AND JILL lijkt bewust te zijn ontworpen om geërgerde zuchten te ontlokken.

Combinatie van alles wat je verwacht van een Woody Allenfilm: de film is charmant, geestig, en gemaakt vol passie en enthousiasme.

HORRIBLE BOSSES biedt geen originaliteit, geen psychologisch interessante personages en geen stilistische vernieuwingen.

THE TRIP staat of valt met de komische chemie tussen Coogan en Brydon, en die is zeer vermakelijk en bij vlagen hilarisch.

De vele verwijzingen naar sciencefiction en B-films zullen voor fans van het genre zeker een feest der herkenning zijn.

Het succes van de meeste goede komedies steunt op personages wiens lot je je aantrekt. En dat is het grote gebrek van HALL PASS.

De kracht van A SOMEWHAT GENTLE MAN is de aandacht van regisseur Hans Petter Moland voor de rustige opbouw van een bizar verhaal met een stel absurde figuren in een realistische omgeving.

In A SERIOUS MAN blijven de broers Ethan en Joel Coen een stuk dichter bij huis met een portret van een Joods gezin in een buitenwijk van een middelgrote stad in het jaar 1967.

Na drie uitstapjes naar Engeland en eentje naar Spanje is Woody Allen nu weer terug in New York, met een vertrouwd script over een humeurige Joodse intellectueel.

Judd Apatow weet in FUNNY PEOPLE geen maat te houden en mist de balans tussen de flauwe humor en serieuzere momenten, precies dat wat zijn vorige films zo goed maakte. Eric Bana haalt het niveau omhoog, maar het blijft teleurstellend.