Mountains May Depart

Opgedeeld in drie hoofdstukken, wier aspect ratio toeneemt van 4:3 naar 16:9 naar scope, zien we het verhaal van drie 25-jarigen in drie fasen van hun leven. In het eerste, wat hakkelig vertelde deel dat zich afspeelt in 1999 vechten twee mannen om Tao, de vaste actrice en echtgenote van de regisseur. De zelfverzekerde ondernemer Zhang wint haar hand en laat mijnwerker Liangzi emotioneel berooid achter. De symboliek van een communistisch land met één been in de kapitalistische toekomst mag duidelijk zijn. Maar hoe zal het hen verlopen?

Dát zien we in het daaropvolgende tweede deel, dat zich afspeelt in 2014. Tao en Zhang zijn inmiddels zijn gescheiden, en hij heeft de voogdijschap over hun zoon Dollar (Zhangke houdt niet van onduidelijke symboliek), met wie hij in Shanghai woont. Tao kwijnt weg in luxe en heeft nauwelijks nog contact met haar zoon. Mijnwerker Liangzi maakt het niet veel beter; de mijnen hebben hem opgezadeld met kanker, maar geld voor de behandeling heeft hij niet.

In het derde deel is het 2025, en zijn we getuige van het generatieconflict tussen Dollar en zijn vader, die zijn Chinese naam heeft ingeruild en nu -omgeven door vuurwapens, want Zhangke houdt niet van halfbakken symboliek- als Peter door het leven gaat. Ze wonen in Australië, en de rijkdom heeft hen weinig opbeurends gebracht. Dollar mist zijn moeder zó erg dat de eindtwintiger een vriendin van vijftig neemt, want Zhangke houdt niet van...

Slecht geacteerd en de opdeling in drie hoofdstukken werkt niet, want dit verhoogt de afstandelijkheid nog verder. Het middelste deel is het beste, maar ook de meest conventionele. Deel drie is net een soapserie; die vader met die snor en dat leesbrilletje was net middelbare schooltoneel. Nee, helaas: deze Jia Zhangke gaat nergens in de prijzen vallen.