Rebelle
Aan het begin van REBELLE ontmoeten we het viertienjarige meisje Komona (Rachel Mwanza). Ze is alleen, zonder ouders, ontredderd. Zwanger van een kind waarvan ze weet dat ze niet houden kan en geplaagd door haar nog korte verleden als kindsoldaat tijdens een burgeroorlog in een niet nader genoemd Afrikaans land. In drie delen komen we vervolgens haar aangrijpende verhaal te weten: over hoe ze als twaalfjarig meisje door een rebellenbeweging wordt ingelijfd en onder dwang haar ouders moet doden. Hoe ze daarna tegen haar wil uitgroeit tot de lieveling en oorlogsheks van de rebellenleider Le Grande Tigre die haar magische krachten toedicht. En vervolgens hoe ze met de albinojongen Magician (Serge Kanyinda) tevergeefs pogingen doet uit het rebellenkamp te ontsnappen, terug naar de plek waar ze vandaan komt.
Meer nog dan een oorlogsverhaal, is Komoda's vertelling er een van een meisje dat zich tevergeefs aan haar laatste reddingsmiddel kinderlijke fantasie probeert vast te houden en door dit kinderlijke perspectief blijft veel van de oorlogsellende voor de toeschouwer buiten beeld. De 37-jarige Vietnamees-Canadese regisseur Kim Nguyen, die hiervoor drie kleinschalige aan horror grenzende fantasiefilms regisseerde, werkt juist veel met suggestie en richt meer op de geestestoestand van Komoda dan op de daadwerkelijke oorlogsellende: juist daar waar de oorlogsgruwel te veel wordt voor Komoda's jeugdige ogen draait ook zijn camera weg.
Deze aanpak resulteert in een magisch-realistische oorlogsfilm, die meandert tussen de claustrofobische, harde werkelijkheid en een poëtische, kinderlijke verbeelding. Nguyen slaagt in REBELLE deze twee uitersten op een natuurlijke, intieme wijze te verbeelden en wisselt zijn realistische cameravoering veelvuldig af met broeierige, bovennatuurlijke scènes waarmee hij de toeschouwer de oorlog door getroebleerde kinderogen laat zien.
Deze onwerkelijke, toverachtige sfeer en Nguyens intieme regie geven REBELLE een eigen karakter, maar het kloppend hart wordt bovenal gevormd door het indrukwekkende, doorleefde spel van de ongetrainde en nog maar vijftienjarige Congolese actrice Rachel Mwanza. Ze maakt van Komona een volwassen, door het leven getekend en levensecht personage en won hiervoor, geheel terecht, de Zilveren Beer voor de beste actrice op de afgelopen editie van het filmfestival van Berlijn.