Green Book

Mierzoet is het synoniem van de film GREEN BOOK. De nieuwste film van regisseur Peter Farrelly, die bekend werd met makkelijk scorende comedy’s als DUMB AND DUMBER en THERE’S SOMETHING ABOUT MARY, is van een nog minder niveau dan die twee films. GREEN BOOK is een opeenstapeling open deuren, clichés, en makkelijk scorende morele waarden. 

Bij Farelly’s twee bovengenoemde comedy’s is helder waar de films voor staan; namelijk eenvoudig vermaak. GREEN BOOK pretendeert onterecht meer te zijn dan dat. Dat is meteen de hoofdreden waarom GREEN BOOK een karikatuur is van een film met diepgang. Het verhaal is te vergelijken met INTOUCHABLES. Twee personen uit verschillende sociale klassen trekken een tijdje met elkaar op. ‘Heel verassend’ leren ze ontzettend veel van elkaar. Ze gaan op een andere manier naar elkaar kijken en er ontstaat een vriendschap tussen de twee tegenpolen. Mahershala Ali speelt zijn rol als rijke, maar eenzame pianist aardig. Als hem onrecht wordt aangedaan is er altijd een sterk aanwezige ingehouden woede die goed overkomt. In tegenstelling tot Mahershala Ali slaat Viggo Mortensen de plank volledig mis. Hij speelt een Italiaans-Amerikaanse uitsmijter die zijn emoties vaker niet dan wel de baas is. Zijn personage is veel te dik aangezet. Hij maakt veelvuldig overdreven handgebaren waar alleen Italiaanse voetballers mee weg kunnen komen. Hij heeft een belabberd vocabulaire en een te doorzichtige kort-door-de-bocht-mening. Door dat geschmier wordt het personage nooit echt, maar heeft het vooral gelijkenissen met de typetjes uit DUMB AND DUMBER. 

Andere elementen van de film verdienen weinig tot geen analyse. Die kunnen door de veilige keuzes van Farrelly in een paar zinnen opsommend worden samengevat. Verhaaltechnisch is het standaard. Qua cameravoering en montage worden er geen risico’s genomen en er worden zo ontzettend veel open deuren ingetrapt, dat je als kijker bij iedere scène kunt invullen hoe die gaat verlopen. Nergens is er een verrassingselement of worden er onverwachte zijpaden genomen. Alle keuzes zijn gemaakt op basis van makkelijk scorend sentiment in combinatie met ontzettend brave humor. Daarnaast gooit Farrelly er een moraal tegenaan waar vrijwel iedereen het mee eens is: racisme is slecht, en voilà: vijf Oscarnominaties zijn in the pocket.

GREEN BOOK , BLACKKKLANSMAN en IF BEALE STREET COULD TALK, zijn allen genomineerd voor velen Oscars. Alle drie de films hebben dat op exact dezelfde wijze voor elkaar gekregen. Niet door uniek te zijn, maar door juist een boodschap over te brengen die door een groot publiek omarmt wordt. Als film een moraal uitdraagt, is dat prima, maar de kunst van een cineast is om dat te doen in combinatie met eigengereidheid, cinematografische vernieuwing en authentieke verhalen. Hopen dat de Oscarjury het fantastische THE FAVOURITE (op The Cult Corner terecht met 4.5 ster beoordeeld) er met de Oscar voor beste film van 2019 vandoor laat gaan.