The Lovely Bones

De duistere kant van onze wereld heeft de Nieuw-Zeelandse regisseur Peter Jackson altijd al aangetrokken. Zijn eerste drie genrefilms BAD TASTE, MEET THE FEEBLES en BRAINDEAD worden bevolkt met monsters, maniakken en ander vreemd gespuis. En in zijn epische LORD OF THE RINGS-trilogie draait alles om de strijd tussen goed en kwaad, waarbij vooral de duistere krachten tot de verbeelding spraken. Ook de andere kant van onze levende wereld interesseerde Jackson. In HEAVENLY CREATURES bouwen twee hartsvriendinnen zo'n hechte irreële wereld om zichzelf heen dat verbreking van hun vriendschap met de dood moet worden bekocht. In de horrorcomedy THE FRIGHTENERS krijgt de hoofdpersoon na een auto-ongeluk helderziende gaven waarmee hij kan communiceren met geesten. Met de verfilming van het boek THE LOVELY BONES van de Amerikaanse schrijfster Alice Sebold neemt Jackson een volle duik in de geesteswereld en dat levert 's mans eerste miskleun op.

In de eerste scène van THE LOVELY BONES vertelt het veertienjarige meisje Susie Salmon dat ze op 6 december 1973 werd vermoord. In de daarop volgende twee uur zien we allereerst de opmaat naar de moord en volgen we het eerste jaar nadien vanuit zowel het in het hiernamaals rondhuppelende meisje als van het gezin dat vreugdeloos en gebroken achterblijft. Maar ook volgt THE LOVELY BONES Susies moordenaar die zich langzaam oppept voor een volgende kindermoord. De wereld van de overleden Susie is een hemelse parade van indrukwekkende wolkenpartijen, eindeloze korenvelden, weelderig begroeide bergen en gelijksoortige beelden die we die kennen uit bijvoorbeeld WHAT DREAMS MAY COME van Vincent Ward. Van een meisje dat ze in het hiernamaals tegen het dode lijf loopt leert Susie dat ze in een overgangsgebied zit. Voor ze de hemel mag intreden moet ze leren om het aardse leven los te laten terwijl haar vader Jack (Mark Wahlberg) juist zijn overleden dochter moet loslaten.

Ofschoon Peter Jackson deze emotionele scènes met volle overgave verfilmt en er niet voor terugdeinst om er ook nog een zwaar aangezette voice-over van het meisje overheen te zetten met zinnen als 'There was one thing my murderer didn't understand; he didn't understand how much a father could love his child', koos hij er ook voor om THE LOVELY BONES naar het einde toe een grimmige draai te geven. Het personage van de moordenaar (Stanley Tucci) krijgt stukje bij beetje meer aandacht dan bijvoorbeeld de ouders van het meisje en in het laatste gedeelte serveert Jackson een serie grimmige beelden van dode kinderen en andere narigheid uit. Dit contrasteert zo enorm met de suikerzoete beelden vanuit het hiernamaals dat het gissen is welk publiek THE LOVELY BONES denkt aan te spreken. Het lijkt er vooral op dat Peter Jackson niet kon kiezen en er een veelkoppig, even zoetsappig als huiveringwekkend, monstertje uit is voortgekomen dat niemand zal bekoren.