Savages

Wie zijn toch de ‘wilden' waar de titel van Oliver Stone's nieuwste misdaadfilm naar verwijst? De decadente stoners die leven van hun lucratieve wietteelt? De gewelddadige Mexicaanse gangsters die een deel van de opbrengst willen? Of toch de Amerikaanse overheid die voor steekpenningen een oogje toeknijpt? In SAVAGES, gebaseerd op de gelijknamige roman van de Amerikaanse misdaadauteur Don Winslow uit 2010, beschuldigen alle drie de partijen de ander van beestachtig gedrag en hebben ze, zoals vaker bij Stone, alle drie gelijk.

Dat het leven in de zonnige kustplaats Laguna Beach in Californië paradijselijk is, zoals de blonde beach babe O (Blake Lively) aan het begin van SAVAGES in een voice-over meldt, zal niemand kunnen ontkennen: samen met de twee jeugdvrienden Ben (Aaron Taylor-Johnson) en Chon (Taylor Kitsch) houdt ze er een hedonistische driehoeksverhouding op na en leven ze gedrieën zorgeloos van de opbrengsten van de door de boeddhistisch ingestelde Ben en de geharde ex-militair Chon opgezette drugshandel.

Tot een groot Mexicaans drugkartel, geleid door de beruchte drugbarones Elena (Salma Hayek), zich ermee gaat bemoeien. Elena eist niet alleen een deel van de winst, ze wil ook over de expertise van Ben en Chon kunnen beschikken. Ze biedt de twee een deal: als ze voor haar komen werken, zal ze hen bescherming bieden en verder met rust laten. Uiteraard gaan Ben en Chon, ondanks waarschuwingen van zowel Elena zelf als de corrupte FBI-agent Dennis (John Travolta) niet akkoord, en voor ze er erg hebben is O in handen van Elena's lugubere hitman Lando (Benicio Del Toro). Wat volgt is een ingewikkelde poging om haar terug te halen, dat steeds verder gecompliceerd wordt doordat niemand te vertrouwen is en iedereen elkaar voor de gek lijkt te houden.

Aan de ene kant begeeft Oliver Stone zich met SAVAGES op bekend terrein: een noir-achtige actiethriller die dankzij de mengelmoes van seks, geweld, zwarte humor en absurde personages perfect in de lijn van eerdere films als NATURAL BORN KILLERS (1994) en U-TURN (1997) past. Vooral visueel trekt Stone alle registers open: de snelle cameravoering, gelikte decors en een vluchtige montage contrasteert hij vaak met de gewelddadigheden van de neo noir-wereld waarin de personages zich bevinden.

Aan de andere kant: Stone's beste en meest interessante films zijn altijd die waarin hij een prikkelende visuele stijl weet te koppelen aan een sociaal kritisch geluid of een controversiële politieke zienswijze. De realistisch gefilmde waanzin van de Vietnamoorlog in PLATOON (1986) bijvoorbeeld of het absurde door de media gevoede geweld in NATURAL BORN KILLERS. Ook op de achtergrond van SAVAGES speelt een controversiële politieke kwestie: de nutteloze war on drugs die de Amerikaanse overheid sinds de jaren 70 voert om de eindeloze de toestroom van drugs uit Latijns Amerika tegen te gaan. Ditmaal echter niet als kritische ondertoon, maar als context voor een gelikte exploitatieactiefilm. En dat voelt toch als een gemiste kans.