Men & Chicken

Anders Thomas Jensens langverwachte vierde speelfilm is uit. Na het succesvolle ADAM’S APPLES richtte Jensen zich de afgelopen tien jaar op het schrijven van scenario’s, vooral voor de drama’s van regisseuse Susanne Bier. Met MEN & CHICKEN nam hij de regie zelf weer in handen. Het resultaat is een absurdistische film die, net als zijn eerdere GREEN BUTCHERS en FLICKERING LIGHTS tussen drama en zwarte komedie in hangt.

Centraal in MEN & CHICKEN staan vijf broers. Elias (Mads Mikkelsen) en Gabriel (David Dencik) ontdekken na de dood van hun vader dat ze geadopteerd zijn en gaan op zoek naar hun biologische ouders. Ze belanden op Ork, een afgelegen eiland dat amper bewoners heeft. In een vervallen sanatorium van het eiland ontmoeten ze hun excentrieke broers en komen achter hun ongemakkelijke familiegeschiedenis.

MEN & CHICKEN is vermakelijk maar mist lichtheid. Zoals verwacht bij een film van Jensen worden er veel grove en vieze grappen gemaakt, maar de film heeft een dusdanig grote ernst en grimmigheid dat lachen moeilijker is dan bij zijn eerdere films. Ook meeleven met de stuk voor stuk onsympathieke personages, die er ook nog eens afstotelijk uitzien, en waarvan nooit duidelijk wordt of ze nu eigenlijk dom of briljant, gemeen of zielig zijn, is moeilijk. Jensen laat met MEN & CHICKEN vooral zien dat hij zijn oeuvre van absurdistische komedies is ontgroeid en het over een andere boeg moet gaan gooien als regisseur.