The Trip

Daar kunnen we meer mee doen. Dat zullen ze bij de BBC gedacht hebben tijdens de aftiteling van A COCK AND BULL STORY (2005) waarin komieken Steve Coogan en Rob Brydon op kolderieke wijze commentaar leveren op de film en constant elkaars grappen proberen te overtreffen. De Amerikaanse filmcriticus Roger Ebert noemde die aftitelingsketch indertijd grappiger dan elke andere komedie die dat jaar was uitgekomen en de samenwerking werd voortgezet in een drie uur durende zesdelige tv-serie genaamd The Trip, vorig jaar door de BBC uitgezonden.

De film THE TRIP is een uur kortere, hermonteerde versie van deze tv-serie en borduurt grofweg verder op waar A COCK AND BULL STORY eindigde. Destijds speelden Coogan en Brydon zichzelf terwijl ze onderdeel zijn van een filmcrew die een verwoede poging doet de verwarrende roman Tristam Shandy van Laurence Sterne te verfilmen, ditmaal spelen Coogan en Brydon zichzelf terwijl ze in opdracht van het tijdschrift The Observer een culinaire reis langs de beste restaurants van Noord-Engeland maken.

Toen Steve Coogan die opdracht aannam, was het een uitgelezen mogelijkheid om zijn jongere vriendin, een Amerikaanse, te imponeren met Britse luxe en de schoonheid van het Noord-Engelse Lake District; maar ze neemt een journalistieke opdracht aan in Las Vegas en Coogan ziet zich genoodzaakt zijn vriend Rob Brydon mee te vragen. En de twee zijn nog steeds aan elkaar gewaagd: tijdens de reis zijn ze het natuurlijk nooit met elkaar eens en hebben komische twistgesprekken over populaire cultuurfenomenen, elkaars carrière en Coogans vrouwelijke veroveringen, afgewisseld met wedstrijden over wie onder andere de beste Michael Caine, Sean Connery en Woody Allen imitatie kan geven.

Regisseur Michael Winterbottom, destijds verantwoordelijk voor A COCK AND BULL STORY, tekende ook ditmaal voor de regie. Winterbottom heeft inmiddels bewezen met vrijwel elk genre uit de voeten te kunnen, maar zijn beste recente films lijken vooral die waarin hij speelt met fictie en werkelijkheid, zoals de Oscarwinnende pseudo-documentaire THE ROAD TO GUANTANAMO (2006) en vorig jaar THE KILLER INSIDE ME over een aan de buitenkant vriendelijke hulpsheriff die achter deze façade een gewetenloze moordenaar blijkt te zijn.

Ook THE TRIP heeft als kern deze tweedeling; door Winterbottoms documentairestijl dient de vraag zich aan: zijn dit de echte Coogan en Brydon? Is Coogan die zelfverklaard dandy, gespitst om de overstap te maken van komediant naar serieus acteur in de betere auteursfilms en constant bezorgt om zijn imago? En is Brydon die warme familieman, die onzekere man die de wereld vooral door middel van zijn imitaties tegemoet treedt?

Maar dat soort vragen zijn natuurlijk bijzaak. THE TRIP staat of valt met de komische chemie tussen Coogan en Brydon, en die is zeer vermakelijk en bij vlagen hilarisch. Let op vooral op Coogans gezicht wanneer een ober, hotelbediende of caissière in zijn ogen te veel aandacht heeft voor de hartelijke Brydon. Ondanks die chemie wordt het haantjesgedrag tegen het einde toch een beetje vermoeiend; maar dat doet weinig af aan de daaraan voorafgaande humoristische reis van Winterbottom, Coogan & Brydon.