Horrible Bosses
HORRIBLE BOSSES heeft een onwaarschijnlijke premisse: drie gewone hebben mannen besluiten hun bazen te vermoorden. Hoe maak je zo'n gegeven geloofwaardig? Het anwoord van regisseur Seth Gordon: niet. HORRIBLE BOSSES is een klucht, en die hangen vaak aan elkaar van onwaarschijnlijkheden. Om ervan te genieten is het noodzakelijk dat men genoeg suspension of disbelief heeft om het verhaal te accepteren.
Nick (Jason Bateman), Dale (Charlie Day) en Kurt (Jason Sudeikis) hebben een hekel aan hun bazen. En met een goede reden: het zijn verschrikkelijke figuren. Geen eikels met een menselijke kant, maar in-en-in-slechte mensen. Nicks baas Dave Harken (Kevin Spacey) is een sadistische regelgek die ervan houdt zijn werknemers te vernederen; Kurts baas Bobby Pellit (Colin Farrell) een arrogante cokesnuiver die milieuregels aan zijn laars lapt; en Dales baas Julia Harris (Jennifer Aniston) randt hem voortdurend aan.
Mensen die zo eendimensionaal slecht zijn, bestaan niet in de echte wereld. Maar nogmaals: HORRIBLE BOSSES speelt in de wereld der kluchten. Een wereld die bevolkt wordt door karikaturen en waar geweld nauwelijks consequenties lijkt te hebben.
Een klucht werkt voor een groot deel bij gratie van de acteurs. Als zij het absurde verhaal met overtuiging weten te brengen, gaat het publiek erin mee. Gelukkig heeft HORRIBLE BOSSES een cast vol komisch talent, waarvan de film precies de juiste kwaliteiten weet te benutten. Jason Bateman, Charlie Day en Jason Sudeikis spelen hun gebruikelijke rollen: Bateman de rustige straight man, Day de krankzinnige idioot en Sudeikis de door vrouwen geobsedeerde tiener in het lichaam van een volwassene. Clichés, maar gespeeld met zoveel plezier en humor dat je dat snel vergeeft.
Nog mooier zijn de schurkenrollen: Kevin Spacey is heerlijk als de ultieme klootzak en Colin Farrell gaat aangenaam over de top als door zichzelf geobsedeerd feestbeest. De grote verrassing is Jennifer Aniston, die tot veel meer in staat blijkt te zijn dan ze eerder deed. Hoewel ze in veel komedies heeft gespeeld, was ze zelden echt grappig; daar vroegen de meeste van haar rollen dan ook niet om. Vaak was ze ‘het gewone meisje'. In HORRIBLE BOSSES, echter, blijkt ze hilarisch te kunnen zijn als ze haar remmen losgooit. Onbeschaamd vulgair en zonder enige nuance steelt ze regelmatig de show.
HORRIBLE BOSSES biedt geen originaliteit, geen psychologisch interessante personages en geen stilistische vernieuwingen. Dit is geen The Office of Von Triers DIREKTØREN FOR DET HELE. Maar wel anderhalf uur aan perfect uitgevoerde klucht. En meer hoeft het ook niet te zijn.