The LEGO Batman Movie

THE LEGO BATMAN MOVIE is de beste Batmanfilm sinds Tim Burtons uitstekende BATMAN RETURNS (1992). Welbeschouwd hebben we hier te maken met een nieuwe versie van de Adam West-BATMAN uit 1966. Die film was een vrolijke parodie op de superhelden-serials uit de jaren '40 en '50, die de absurditeit van het gegeven liefdevol omarmde.

De Lego-Batman was natuurlijk een van de leukste personages uit THE LEGO MOVIE, de verrassende kritische hit uit 2014. Will Arnetts geestige persiflage, met name geïnspireerd door Christian Bales interpretatie van het personage, blijft ook vermakelijk wanneer het typetje uitgebouwd wordt tot protagonist. Om Batman geschikt te maken een hele film te dragen, worden zijn zwaktes wat vermenselijkt: zijn kleuterachtige zelfingenomenheid en zijn eenzaamheid vormen de basis voor het drama. Batman is een stoere en geliefde held, maar ook een somber kind dat denkt dat hij niemand anders nodig heeft.

De Joker (Zach Galifianakis) denkt daar anders over: hij is oprecht gekwetst wanneer Batman hem vertelt dat ze geen aartsvijanden zijn. In een poging het tegendeel te bewijzen, geeft de Joker zich over aan de nieuwe politiechef, Barbara Gordon (Rosario Dawson). Dan is er ook nog de wees Dick Grayson (Michael Cera, wie anders?), die per ongeluk geadopteerd wordt door Bruce Wayne en zichzelf al snel omdoopt tot Robin.

LEGO BATMAN zit vol knipogen naar de Batman-franchise en vele andere popcultuurfenomenen, van beroemd tot obscuur. Eén van de leukste verwijzingen: Robin blijkt een expert in 'gymkata', de fictieve vechtsport uit de gelijknamige cultfilm uit 1985. Of de cameo van Two-Face, met de stem van Billy Dee Williams, die Harvey Dent speelde in BATMAN RETURNS. Veel kleine bijpersonages hebben trouwens beroemde stemmen, meestal van komieken: wie goed oplet, hoort Jason Mantzoukas (Scarecrow), Doug Benson (Bane), Kate Micuci (Clayface) en Riki Lindhome (Poison Ivy) langskomen, om er een paar te noemen.

LEGO BATMAN verhoudt zich tot de Batman-franchise zoals DEADPOOL tot superheldenfilms in het algemeen: de film drijft de spot met de conventies, maar staat uiteindelijk met beide benen in het genre. Het is zelfs verrassend hoe formulaïsch de plot van LEGO BATMAN blijkt te zijn. Dat Batman de waarde van familie, vrienden en samenwerken moet leren, spreekt voor zich. Maar de wijze waarop deze boodschap erin gehamerd wordt, valt tegen; waar de absurde en satirische humor vooral op tieners en volwassenen gericht lijkt, is deze zoete moraal er duidelijk voor de kinderen. Of liever gezegd, voor de ouders die willen dat hun kinderen ook nog iets meekrijgen. Het maakt LEGO BATMAN een onevenwichtige film.

Maar waar het om ongecompliceerde superheldenpret gaat, overtreft LEGO BATMAN met gemak het merendeel van de concurrentie. Vorig jaar verscheen de slechtste Batmanfilm ooit; dat de vieze smaak van dat misbaksel weggespoeld zou worden, was te voorspellen. Maar ook de meeste Marvelfilms moeten in LEGO BATMAN hun meerdere erkennen, wanneer het aankomt op actie en visuele stijl. We zien Batman hier in creatievere actiescènes dan ooit eerder, in decors die zo rijk gedetailleerd zijn, dat we nauwelijks kunnen wachten om bepaalde shots thuis te pauzeren. En hoewel de kleuren soms irritant fel zijn, hebben de Lego-animatoren een beter gevoel voor toon dan hun collega's bij Disney en Pixar (kijk maar eens naar het palet van de Batcave). De beperkingen van Lego werken ook bevrijdend: geen 'oogstrelende' shots van realistische hoofdharen of boomblaadjes of waterdruppels, zoals in veel hedendaagse animatiefilms. Alles is van plastic. Lekker.