Isle of Dogs

Wes Anderson heeft een voorkeur om zijn films af te laten spelen op plekken waar orde en regelmaat heerst. Alles wat er kan gebeuren wordt beheerst door protocollen en regels, en de personages volgen deze zonder ze te bevragen. Recente voorbeelden zijn het hotel en nabijgelegen stadje in THE GRAND BUDAPEST HOTEL (2014) waar Gustave H. (Ralph Fiennes) de orde van het hotel streng bewaakt en alles volgens strikte protocollen lijkt te verlopen. Of het leven van de twee weggelopen jong geliefden in MOONRISE KINGDOM, waarbij een zoektocht op gang komt die wordt omgeven door allerlei regels om chaos te voorkomen. Chaos lijkt voor veel personages van Anderson hun grootste angst en ze gaan ver om dat te voorkomen.

In ISLE OF DOGS is dit niet anders: het verhaal speelt zich af in de verzonnen Japanse stad Megasaki. De burgemeester van de stad stuurt alle honden naar Trash Island – een vuilnisbelt op een eiland ver van de stad – omdat zij een gevaar voor de gezondheid zouden opleveren. Akari, het kind van de burgemeester, mist zijn hond echter zo erg dat hij op eigen houtje naar het eiland afreist om op zoek te gaan naar zijn hond Spots. Hier ontmoet hij een groep honden waarmee hij op zoek gaat naar zijn hond. Ondertussen wordt er in Megasaki een hevige strijd gevoerd over het gevaar van de honden, waarbij Akari door zowel de burgemeester als het verzet wordt gebruikt om hun standpunten te verdedigen. Om het geheel nog een tikje vreemder te maken wordt het hele verhaal ook nog eens vanuit het perspectief van de honden verteld.

Het verhaal van ISLE OF DOGS wordt met vaart verteld en de stopmotionanimaties zijn zo mooi dat je af en toe zou willen dat de film stilgezet kon worden om alle details te zien. Wie THE FANTASTIC MR FOX (2009) heeft gezien, zal de warme sfeer in deze tweede animatiefilm van Anderson zeker terugvinden. Om dan toch een minpuntje te noemen: ISLE OF DOGS wordt op het einde wat snel afgerond. Maar misschien dat je als kijker op dat moment al dusdanig verliefd bent geworden op Megasaki en de personages, dat je gewoon niet wil dat het verhaal stopt en je weer geconfronteerd wordt met het chaotische dagelijks leven.