De Ontmaagding van Eva van End

Er heerst een merkwaardige sfeer aan de eettafel van de familie Van End. Het gezin lijkt niet alleen langs elkaar heen te leven, ook afzonderlijk laten de gezinsleden een eigenaardige indruk achter. Vader Evert (Ton Kas), medewerker van een frikadellenfabriek, mist autoriteit en is als de dood voor zijn vrouw. Moeder Etty (Jacqueline Blom) verkeert in een depressie maar adoreert haar oudste zoon Erwin (Tomer Pawlicki), een net iets te principiële natuurliefhebber en vegetariër die op het punt staat met zijn vriendin samen te gaan wonen. Hun andere zoon Manuel (Abe Dijkman) is in training voor een frikadellen-eetwedstrijd, maar brengt de rest van zijn dagen vooral door met het roken van wiet en lijkt zich verder niets aan te trekken van de wereld om zich heen.

En dan is er nog de jongste, wat mollige dochter Eva (Vivian Dierickx) die erg haar best doet om niet op te vallen. Zo erg zelfs, dat wanneer ze bij het avondeten vertelt dat een Duitse uitwisselingsstudent twee weken bij het gezin komt logeren, niemand het opmerkt. Wat is hier toch aan de hand?

DE ONTMAAGDING VAN EVA VAN END is het stripachtige en zeer geestige speelfilmdebuut van de 29-jarige regisseur Michiel ten Horn. Een stilistisch erg sterke tragikomedie, feilloos gespeeld door een grotendeels onbekende cast en uitstekend geschreven door de tevens debuterende scenariste Anne Barnhoorn, die met de introductie van de Duitse uitwisselingsstudent Veit (Rafael Gareisen) in het dagelijks leven van de Van Endjes, eerst hun gezinsleven volledig overhoop laat halen maar gaandeweg de ontroerende tragiek achter hun eigenaardigheden blootlegt.

Veel van de humor in DE ONTMAAGDING VAN EVA VAN END komt voort uit de wat absurd aangezette confrontatie tussen de perfectie van Veit en de imperfectie van het gezin Van End. Want met zijn hoogblonde haar en slanke postuur is de jonge Duitser niet alleen een perfecte verschijning, hij is in alles gekmakend perfect. Altijd behulpzaam, bereisd, erudiet, optimistisch en onderhoudt zelfs een arm kind in Afrika. Al stuntelend probeert het gezin zijn voorbeeld te volgen, veelal met tragikomisch resultaat.

Maar de film biedt meer dan alleen humor: DE ONTMAAGDING VAN EVA VAN END toont ons misschien een komisch uitvergrote werkelijkheid, daarachter schuilt een ontroerende, menselijke kern. Want waar regisseur Ten Horn, van huis uit animator, koos voor een beeldende manier van vertellen, waarin sterk de nadruk ligt op stripachtige composities, bewegelijk camerawerk en absurdistische uitvergrotingen van de dagelijkse werkelijkheid, suggereert Barnhoorns subtiele scenario juist onderhuidse spanningen, breekbare karakters en tragische innerlijke levens. Een perfecte combinatie zo blijkt want waar de film stilistisch excelleert, blijft het verhaal juist erg herkenbaar en geloofwaardig.