Wolf

Hoe een alom bejubelde film over de multiculturele samenleving op te volgen? Door er een te maken die precies het tegenovergestelde ervan is. Na het vrije en schommelende leven op de weg van RABAT is Jim Taihuttu's tweede speelfilm a different kind of animal: de wereld in WOLF is zwart-wit, hard en leeg. Waar in RABAT de problemen onderling uiteindelijk werden uitgepraat, spreken de personages in WOLF het liefst door middel van geweld en hun vuisten.

WOLF is een misdaaddrama, maar voornamelijk een karakterstudie. We zien de wereld van Majid (een imponerende rol van Marwan Kenzari, één van de drie uit RABAT), een jonge Marokkaan die in een sombere flat in een troosteloze achterstandwijk woont. Sinds kort weer bij zijn ouders, want Majid heeft er net een gevangenisstraf opzitten. Waarvoor hij gezeten heeft komen we niet te weten, maar waarschijnlijk voor iets waarmee hij nu nog steeds met zijn vrienden bezig is: een kleine overval bijvoorbeeld, of een autodiefstal.

Na zijn gevangenisstraf is er dus weinig veranderd: zijn leven is nog even uitzichtloos uit als daarvoor. Misschien nog wel erger. Toch heeft Majid kansen: hij zit in een re-integratietraject waardoor hij elke ochtend vroeg bij een bloemenveiling moet werken. Onder leiding van boksschooleigenaar Ben (Raymond Thiry) slaagt hij erin een kickbokscarrière op te bouwen; ook wordt Majid door de Turkse topcrimineel Hakan (Chaid Ölmez) opgemerkt . Majid is verhard, ooit is zijn trots gekrengd: hij kan zich niet uiten. Alleen af en toe, wanneer hij iemand helemaal in elkaar rost.

Veel aan WOLF is indrukwekkend: de manier waarop Kenzari zijn rol gestalte geeft, de sfeervolle zwart-witfotografie en het verbluffende camerawerk. Maar toch: het probleem van WOLF is dat het verhaal steeds andere, betere films in herinnering roept. Die blinde haat tegen de gevestigde maatschappij uit LA HAINE (1995), die onmogelijkheid om geheel aan je milieu te kunnen ontsnappen uit MEAN STREETS (1973), de strijd van het individu dat zich probeert niet te laten corrumperen door een destructief systeem uit UN PROPHETE (2009). En die films zijn dan net een maatje te groot.