Toegetakeld door de Liefde

Al tijden speelde Ari Deelder, dochter van dichter Jules Deelder, met het idee om Aat Ceelens Door de liefde toegetakeld te verfilmen, dus toen ze werd gevraagd door het Rotterdams mediafonds om een script in te leveren voor de speelfilmcompetitie, was de keuze snel gemaakt. Ze bewerkte de novelle, won de competitie en met een budget van tweehonderdduizend euro stond ze niet veel later op de set van haar regiedebuut: een decorgedreven verfilming van het verhaal van een schrijver in crisis die niet alleen last heeft van writer's block, maar ook door zijn obsessieve liefde tot waanzin wordt gedreven. Het is een sympathiek, maar niet helemaal geslaagd debuut geworden, dat zowel leunt op het poëtische, melancholieke wereldbeeld van haar vader als op de absurdistische stijl van Alex van Warmerdam.

Raymond Thiry (OORLOGSWINTER, BLACK OUT) speelt Arie, de getroebleerde schrijver, die verliefd wordt op de roodharige trambestuurster Sonja (Anna Hermanns). De ontluikende liefdesgevoelens slaan al echter snel om in een door wanen gevoede obsessie, wanneer Sonja ze niet beantwoordt en zelfs een vriend (Stefaan Degand) blijkt te hebben. De rest van de film volgen we Arie terwijl hij ‘zijn Sonja' achtervolgt en bespiedt en langzaamaan de grip op de werkelijkheid verliest.

Als lange speelfilm slaagt TOEGETAKELD DOOR DE LIEFDE niet. Daarvoor is vooral het verhaal te mager: de op hol geslagen fantasie van Arie wordt het gebruik van nachtmerrieachtige decors en de werkelijkheid doorsnijdende animaties wel interessant verbeeld, maar doordat het verhaal zich zonder doel ontwikkelt, valt de film steeds vaker in herhaling. Dat is jammer, want de rijke en karakteristieke verbeeldingskracht waarmee Deelder het verhaal inhoud geeft zou in een kortere vorm waarschijnlijk beter tot zijn recht zijn gekomen. Nu sleept de film zich voort en verliest de kijker gaandeweg interesse in Arie's psychische malaise. Wel geslaagd zijn de aangename jazzy soundtrack van New Cool Collective en de reeks aan bekende Rotterdammers die in gastoptredens de film van de nodige couleur locale voorzien, onder andere Jules Deelder, Aat Ceelen zelf, Hans Dagelet en John Buijsman komen voorbij.