A Long Story

Velen gingen regisseur en documentairemaakster Jorien van Nes al voor: Nanouk Leopold en Martin Koolhoven bijvoorbeeld, maar ook Lodewijk Crijns, Paula van der Oest en David Lammers. Allemaal maakten ze hun lange speelfilmdebuut in het kader van De Oversteek, een samenwerkingsverband tussen publieke omroep, Filmfonds en Mediafonds dat beginnend Nederlands talent de kans geeft een artistieke speelfilm te maken. Ook Van Nes kreeg die kans na zich in de kijker te hebben gespeeld met onder andere de Gouden Kalf-winnende korte film DEN HELDER (2008) met Teun Kuilboer en Robert de Hoog en de documentaire WITH LOVE FROM RUSSIA (2013) over een Nederlands echtpaar dat in Sint Petersburg door middel van eicel- en embryodonatie een kind probeert te krijgen.

In A LONG STORY speelt Raymond Thiry (LANGER LICHT, OORLOGSWINTER) de zwijgzame Ward, een man die na de dood van zijn vrouw depressief en gebroken vanuit Frankrijk terugkeert naar zijn geboortedorp. Het huis dat hij wil betrekken laat hij renoveren door de Roemeense klusjesman Doru, die samen met zijn 9-jarige zoontje Mihai (Victor Copurai) naar Nederland is getrokken om geld voor zijn gezin in Roemenië te kunnen verdienen. Wanneer Doru plotseling door een auto-ongeluk komt te overlijden, besluit Ward om Mihai weer terug te brengen naar diens moeder (Ioana Flora), die om aan geld te komen zich ergens bij de Zwarte Zee ophoudt.

Dit uiterlijke verhaal is echter van secundair belang. In de traditie van Nederlandse regisseurs als Nanouk Leopold, Urszula Antoniak en recent ook Sacha Polak, speelt het werkelijke verhaal zich namelijk onderhuids af. De film gaat over verlies en verwerking, en wordt bevolkt door ongrijpbare en geïsoleerde personages die, intiem en vaak in close up gefilmd, de schijn ophouden voor de buitenwereld.

Er is veel te zeggen voor dit sympathieke regiedebuut. De cast bijvoorbeeld is sterk. Raymond Thiry is het soort acteur dat goed zwijgende personages kan spelen - stil, stoïcijns en broeiend, er lijkt zich van alles in zijn hoofd af te spelen. Vooral in contrast met de stoutmoedigheid van het 9-jairge jongentje en de breekbaarheid waarmee de Roemeens actrice Ioana Flora de moeder speelt, werkt die stugheid goed. Ook cameraman Daniël Bouquet (NOTHING PERSONAL, KAUWBOY) weet heel mooi dat gevoel van ‘geïsoleerd zijn' te vangen, door de acteurs vaak in close-up tegen een diffuse achtergrond te filmen -verstilde momenten van eenzaamheid waarin de personages in hun eigen wereld lijken rond te dwalen.

Toch laat A LONG STORY de toeschouwer niet helemaal vervuld achter. Want in de kracht, dat onderhuidse drama, schuilt ook de zwakte van de film: de kijker krijgt net te weinig informatie om echt met Wards innerlijke depressie mee te leven en Van Nes is net niet gedurfd genoeg in haar stilistische keuzes waardoor we ook niet worden uitgedaagd om zelf verder te zoeken. Geslaagd debuut, maar met ruimte voor verbetering.