I Vampiri

Hoewel genrefilmer Riccardo Freda op de titelrol staat vermeld als regisseur van I VAMPIRI en Mario Bava als cameraman, kan dit startpunt van de moderne Europese horrorcinema worden beschouwd als het speelfilmdebuut van de Italiaanse horrorgrootmeester Bava, die tijdens de productie de regie overnam. De film dankt zijn faam aan de overdadige stijl, de gotische atmosfeer, de prachtige transformatiescène en aan de koppeling die schrijver J.V. Rhemo plaatste tussen het waargebeurde verhaal van gravin Elizabeth Báthory, de aloude vampierlegende en de moderne geneeskunde.

I VAMPIRI (1969) speelt zich af in Parijs en toont de zoektocht van de krankzinnige geleerde Julien le Grand naar de sleutel tot eeuwig leven. Door zuurstof toe te voegen aan bloedlichaampjes probeert hij levensenergie te fixeren zodat zijn vrouw Giselle eeuwig jong blijft. Gianna Maria Canale, de in februari 2009 overleden vrouw van Riccardo Freda, speelt de rol van Giselle. Nadat een journalist en fotograaf worden betrokken bij Le Grands complot, raken zij tot over hun oren bedolven onder lijken en stugge politieagenten. Pas als zij met eigen ogen zien hoe de jonge huid van Giselle in de beroemde transformatiescène verschrompelt, doorzien zij het verderfelijke project van de Le Grands.

Dit speelfilmdebuut van Mario Bava is de eerste Italiaanse horrorfilm sinds de periode van de zwijgende film en kan zelfs worden beschouwd als de eerste moderne Europese horrorfilm. Alhoewel de Britse Hammer Studios al in 1955 THE QUATERMASS XPERIMENT maakten, is die film strikt genomen meer sciencefiction dan horror. In 1957, een jaar na I VAMPIRI, volgde Hammer het Italiaanse voorbeeld en brachten met THE CURSE OF FRANKENSTEIN hun eerste echte horror uit. Bava's I VAMPIRI toont een stilistische staalkaart aan horrorelementen die later gemeengoed werden in de meer gotische vorm van het genre. Het kerkhof, de crypte en het kasteel de film een behoorlijk gotische sfeer geven, die sterk doet denken aan Bava's latere meesterwerk BLACK SUNDAY (1960). De plot blijft helaas achter bij de stijl, en echt adembenemend wordt het dan ook niet.

Op zeer gestileerde wijze combineert I VAMPIRI zijn thematiek van verdorven ijdelheid en doorgedraaide moderne wetenschap met de meer gotische elementen uit het oorspronkelijke Dracula verhaal van Bram Stoker en de onfrisse geschiedenis van de zestiende eeuwse Hongaarse gravin Elizabeth Báthory, die honderden vrouwen liet vermoorden om in hun bloed te baden teneinde haar huid jong te houden. Bava's debuut heeft duidelijke raakvlakken met het werk van de Canadese regisseur David Cronenberg, die lichamelijke transformatie tot het uitgangspunt van zijn werk maakte, maar zijn meer filosofische vraagstukken zijn in I VAMPIRI ver te zoeken. Het is een rechtdoorzee, weinig meeslepend maar vermakelijk verhaal, dat gezien zijn filmhistorische waarde mag worden gerekend tot de Europese horrorklassiekers.