Gefangene Frauen

Voor een women in prison film is de plot van GEFANGENE FRAUEN in al zijn eenvoud in feite nog best sympathiek te noemen: een delegatie van de Verenigde Naties staat op het punt om een militaire dictatuur te inspecteren, waarop de even meedogenloze als geile generaal besluit om alle illegale bordeelhoeren tijdelijk aan het gezichtsveld van de V.N. te onttrekken. Daartoe geeft hij opdracht om de hoeren te laten oppakken en over te plaatsen naar het zogeheten Ratteneiland in een verre uithoek van het niet met naam genoemde land. En ofschoon de dames aanvankelijk wat tegenstribbelen, zullen ze het op het gevangenenkamp meer naar hun zin krijgen dan ze van tevoren hadden gedacht.

Als oppas stuurt de generaal zijn vriendin en gewezen prostituee Carla mee, een rol van de Franse erotica en soft-porno actrice Karine Gambier. Aangekomen op het eiland hult Frau Kommandant zich voor de gelegenheid in een strak leren pakje met dito hoofddeksel, maar opvallend genoeg komt er in Onsnapt uit de Hel der Lusten, zoals de Nederlandse release-titel luidt, opvallend weinig dwang en narigheid voor. Er zijn allicht uitzonderingen, zoals de nogal hardhandige douchescène even na aankomst op het eiland. Ook de zin "Doorlopen gevangenen, jullie zijn toch niet bang voor de dokter" voorspelt weinig goeds, aangezien regisseur Erwin C. Dietrich het besloot te monteren over een beeld waarin de onderhavige kamparts een condoom over zijn wijsvinger trekt in afwachting van zijn eerste patiënt.

De dagelijkse bezigheden op het Ratten Insel laten zich raden: overdag naakt stenen sjouwen en vanaf zonsondergang seks in de cel. Met de veelvuldigheid van deze seksscènes zet regisseur Dietrich, vaste producent van Jess Franco en tevens verantwoordelijk voor vele tientallen sexploitation films, deze GEFANGENE FRAUEN met stip in top tien van expliciete women-in-prison films. Er komt werkelijk geen einde aan, en zo ben ik na drie kwartier dan ook maar gestopt met het turven van de vele statische beavershots, die soms zo lang aanhouden, dat je je afvraagt wat Jess Franco's vaste cameraman Peter Baumgartner aan het doen was tijdens het draaien. In contrast met de veelvuldige seksscènes krijgen de minder expliciete sfeershots van de generaal die zijn lippen bevochtigt en de erotische strandscène bij ondergaande zon zo zelfs het voorkomen van een degelijke arthousefilm.

Om aan de norm van negentig minuten te komen begint GEFANGENE FRAUEN vreemd genoeg met een totaal niet ter zake doende scène vanuit een sleazy Ritz Hotel, waarin een verkiezing tot Miss Buste International wordt getoond. Tijdens deze begintitels wordt al meer vrouwelijk naakt gepresenteerd dan in een Jean Rollin retrospectief, en dat is representatief voor het frequente en relatief ongedwongen naakt van Onsnapt uit de Hel der Lusten, dat daarmee zeker een opvallende softporno-verschijning vormt binnen het subgenre van de women-in-prison film. De adequate regie van de beruchte Erwin C. Dietrich en de aanwezigheid van zowel Jean Rollins vaste actrice Brigitte Lahaie als de twee Jess Franco's regulars Karine Gambier en Nadine Pascal maakt Gefangene Frauen tenslotte tot een must see sexploitation film.