Stoker

Regie: 
Park Chan-Wook
Cast: 
Mia Wasikowska, Matthew Goode & Nicole Kidman
Jaar: 
2013
Duur: 
99 minuten
Genre: 
Cult
Waardering: 
4 sterren

De Zuid-Koreaanse regisseur Park Chan-wook is vooral bekend om zijn wraaktrilogie, waarvan het middelste deel OLDBOY een plek in menig favorietenlijstje van de jaren '00 inneemt. De verwachtingen voor zijn eerste Amerikaanse film STOKER zijn dan ook hooggespannen. Het scenario is van debutant Wentworth Miller (bekend als acteur uit de serie Prison Break), maar het verhaal kan typisch Chan-wook genoemd worden: de centrale thema's familie en morele ambiguïteit waren ook in zijn Koreaanse werk prominent aanwezig.

Op de achttiende verjaardag van India Stoker (Mia Wasikowska) komt haar vader om bij een auto-ongeluk. Ze blijft alleen achter met haar kille moeder Evelyn (Nicole Kidman). Dan verschijnt plotseling India's vriendelijke oom Charlie (Matthew Goode), die aankondigt per direct bij zijn schoonzus en nichtje in te willen trekken. Evelyn heet hem graag welkom, maar India wantrouwt de beleefde charmeur: wat voor duistere geheimen zou hij herbergen?

Oom Charlie. Die naam doet bij fans van Hitchcock een belletje rinkelen: zo heet Jospeph Cottons personage in SHADOW OF A DOUBT. Ook hij was een even charmante als mysterieuze figuur die ongevraagd bij zijn familie intrekt. En bij die verwijzing houdt STOKERS ode aan de meester niet op: de manier waarop Chan-wook decorstukken als een trap en een trein de hoofdrol laat spelen in zijn composities, doet ook aan Hitchcock denken.

Het zou echter Chan-wooks auteurschap tekort doen om STOKER als een derivatieve film weg te zetten. Daarvoor is vooral zijn visuele stijl te bijzonder. Chan-wook zet zijn shots in elkaar als een meesterschilder een stilleven. Acteurs, decor en rekwisieten plaatst hij met wiskundige precisie voor de lens ten behoeve van zowel symboliek als esthetische perfectie. Met zijn cinematograaf Chung Chung-hook creëert hij beelden die je in de bioscoop op pauze wil zetten. Het is voorbarig, maar STOKER zal waarschijnlijk de in stilistisch opzicht meest indrukwekkende film van het jaar blijven.

Ook narratief is STOKER meer dan alleen een eerbetoon aan SHADOW OF A DOUBT. Miller maakt zijn scenario een soort spiegelbeeld van die film: waar het nichtje van SHADOWS Charlie in eerste instantie dol is op haar oom, en gaandeweg ontdekt dat er iets niet in de haak is, groeit STOKERS India na haar aanvankelijke afkeer juist dichter naar Charlie toe. Het uiteindelijke resultaat in beide films in dat oom Charlie een belangrijke rol speelt in de volwassenwording van zijn nichtje. In STOKER houdt dat echter heel iets anders in dan bij Hitchcock.

 

stoker