Alex Cross

Rob Cohen moet nog betrapt worden op een goede film. Nou vooruit, zijn DRAGON: THE BRUCE LEE STORY is best een aardige biopic. Maar dat was 1993. Sindsdien maakte hij onder andere xXx, STEALTH en THE MUMMY 3. Kan die man de regiestoel niet gewoon aan de wilgen hangen? Zijn nieuwste film, ALEX CROSS, zorgt in ieder geval wel voor een constante factor in zijn oeuvre. Ook hierover valt dus weinig goeds te pennen, maar laten we het voor de grap gewoon proberen.

Neem allereerst de schurk, gespeeld door Matthew Fox. Die heet best wel stoer The Butcher en zoals de bijnaam doet vermoeden is dat geen kerel om gezellig mee door te zakken. Fox werd vooral bekend als de wat zalvige Jack in televisieserie Lost en ook in zijn filmrollen wist hij tot op heden weinig persoonlijkheid te leggen. De zoveelste knappe jongen is hij echter per direct niet meer, want hij speelt in ALEX CROSS een heerlijke engerd. Een kale kop vol aderen, ogen die zowat zijn schedel uitpuilen en een hese fluisterstem die vooral in de vorm van oneliners je oor binnenkruipt.

Deze The Butcher houdt ervan om zijn slachtoffers zo lang mogelijk in leven te houden voordat hij ze doodmartelt. Dat doet hij met een middel dat drommels verlamt maar tegelijkertijd bij bewustzijn houdt. ‘Haar hart heeft het simpelweg opgegeven van de pijn', zegt hoofdpersoon Alex Cross als ze een slachtoffer onderzoeken. Verder is The Butcher uiterst slim en in topconditie. Zijn voorkeur voor pijn wordt nooit echt uitgediept, maar niet alles hoeft uitgelegd.

Een ander positief punt is Jean Reno als het steenrijke doelwit van de moordenaar. Gezien zijn kleine rol en abominabele spel speelt hij voor de poet en niet voor de faam, maar toch: Reno op het doek is altijd prettig. Verder is de bijrol van Edward Burns - hij zou gezien zijn uiterlijk de buitenechtelijke zoon van Richard Gere kunnen zijn - is meer dan prima. Als sidekick en beste vriend van Alex Cross is hij goed op zijn plek.

Het laatste positieve punt is... er niet. Dat was het. Negatieve punten resteren, die hier voor het gemak kort opgeschreven staan. Zo is acteur Tyler Perry - hij speelt normaliter een oma in ongrappige komediefilms - waardeloos als hoofdpersoon en politie-inspecteur Alex Cross. Het script is verder bij vlagen onbedoeld grappig, vooral als Cross uit het blote hoofd een dadersprofiel verzint. Het verhaal is ten slotte zo dertien in een dozijn dat de uitspraak na deze thriller voor goed veranderd moet worden in veertien in een dozijn. Wie uit is op een nare killer en een avondje onbedoeld lachen kan met ALEX CROSS dus prima uit de voeten.