Il futuro
Na PLAY (2005, lees hier de recensie) en TURISTAS (2009) is IL FUTURO de derde en meest in het oog springende film van de Chileense regisseur Alicia Scherson. Een magisch-realistisch, onderhuids en wat vervreemdend coming of age-drama gebaseerd op de roman Una novelita lumpen van landgenoot en cultschrijver Roberto Bolaῆa, waarmee ze de prijs van de Nederlandse filmkritiek won op het afgelopen IFFR.
Het eerste deel van IL FUTURO speelt zich voor het grootste deel af in de belevingswereld van Bianca (Manuela Martelli), een in Rome wonende Chileense die haar beide ouders verliest tijdens een auto-ongeluk. Dit verlies verandert haar leven. Niet alleen moet de 19-jarige zorg dragen voor haar kleinere broertje (Luigi Ciardo), ook de wereld zelf lijkt ineens niet meer hetzelfde: gele auto’s zijn ineens wit en ‘s nachts blijft de zon maar schijnen. Doelloos, vaak in slow motion gefilmd, dwaalt Bianca door een leven waarin ze eigenlijk geen toekomst meer ziet.
Maar gaandeweg verandert de film van de toon. Wat begon als een vervreemdend drama over verlies en uitzichtloosheid, loopt over in een wat duister liefdesverhaal, wanneer twee sportschoolvrienden van Tomas bij broer en zus in huis komen wonen. Die twee hebben een plan: wat als Bianca het nou eens zou aanleggen met de oudere, blinde Maciste (Rutger Hauer), die zijn dagen als een kluizenaar doorbrengt in zijn immense villa. Volgens de sportschooljongens zou deze voormalige filmster miljoenen hebben verdiend met zijn Herculesvertolkingen in de jaren zestig, en die moeten nu ergens verstopt in liggen dat huis.
In de relatie tussen Bianca en Macista wordt het centrale thema van IL FUTURO duidelijk: kijken en bekeken worden. Want terwijl iedereen, dus ook de toeschouwer zelf, met een ontregelde blik kijkt, is het de blinde Maciste die als enige ziet. De sportschooljongens zien Bianca als een manier om aan geld te komen, haar broertje ziet haar als een verzorgster en zelfs de kijker wordt afgeleid doordat regisseur Scherson haar vaak naakt en lang in beeld laat verschijnen.
Alleen Macista wordt niet gehinderd door deze afleiding en ziet Bianca als enige werkelijk. Hij leert haar opnieuw te kijken en er groeit uit hun onderhuidse connectie, ze zijn beide beschadigd en laten daardoor de wereld aan zich voorbijgaat, een nieuw perspectief op de toekomst.