Restless

Regie: 
Gus van Sant
Cast: 
Henry Hopper, Mia Wasikowska & Ryo Kase
Jaar: 
2010
Duur: 
91 minuten
Genre: 
Coming-of-age drama
Waardering: 
3 sterren

Het imposante filmoeuvre van regisseur Gus van Sant bestaat uit uitersten: aan de ene kant grote, conventionele Hollywoodproducties zoals GOOD WIIL HUNTING (1997) en MILK (2008), aan de andere kant gewaagde experimentele projecten zoals GERRY (2002) en ELEPHANT (2003). Een bewuste keuze, want, zo legt de vanuit Portland opererende filmmaker in interviews uit, wie voor de middenweg kiest, komt gegarandeerd tot iets saais. En toch, met RESTLESS lijkt Van Sant precies dat gedaan te hebben: de film houdt het midden tussen een romantisch drama en een lichtvoetige komedie, tussen een onafhankelijke arthouse film en een gelikte studioproductie, tussen een dromerig sprookje en een realistische vertelling. Of dat saai is? Nee, maar helemaal overtuigen doet Van Sant inderdaad niet.

Enoch Brae, het acteerdebuut van Henry ‘de zoon van' Hopper, is een onthechte, wispelturige eenling. Sinds zijn ouders zijn omgekomen in een auto-ongeluk, staat zijn leven in het teken van de dood: hij bezoekt begrafenisdiensten van onbekenden, hangt rond op kerkhoven en zijn enige vriend is een spook, de in de tweede wereldoorlog omgekomen Japanse kamikazepiloot Hiroshi Takahashi (Ryo Kase). Bij een begrafenis ontmoet hij Annabel (Mia Wasikowska uit JANE EYRE en ALICE IN WONDERLAND); ze heeft kanker en een levensverwachting van slechts drie maanden. In tegenstelling tot Enoch wil ze zo min mogelijk met de dood te maken hebben en wanneer er een romance tussen de twee tieners opbloeit, opent zij Enochs ogen voor de schoonheid en magie van het leven.

Op het eerste gezicht lijkt dit een perfect verhaal voor Van Sant: de dood, besluiteloze tieners en met zichzelf worstelende eenlingen zijn onderwerpen waarmee hij normaliter wel raad weet. Dat de film toch niet overtuigt, komt doordat Van Sant ze ditmaal van de scherpe randjes heeft ontdaan: de gevolgen van Annabels ziekte worden nergens duidelijk en Enochs morbide obsessies nergens verontrustend. Toch blijft RESTLESS overeind dankzij de geweldige, sfeervolle fotografie van Harris Savides (ELEPHANT, MILK) en een natuurlijke, aandoenlijke chemie tussen Hopper en Wasikowska.


 

Restless