Scream 4

SCREAM 4 is precies wat we ervan verwachten: de film is nóg zelfbewuster en ironischer dan zijn voorgangers. Zelfs zijn eigen zelfbewustheid benadert de film met ironie: ‘Die postmoderne metafilms met tieners die over horrorfilms praten, dat is zó 1996', zegt een van de personages. In de eerste SCREAM kijken de tieners HALLOWEEN; hier kijken ze SHAUN OF THE DEAD. Kortom, regisseur Wes Craven en scenarist Kevin Williamson brengen de trend die ze vijftien jaar geleden begonnen naar zijn logische eindpunt. En, ook niet geheel tegen de verwachtingen in: echt eng wordt dat nooit.

Sidney Prescott (Neve Campbell), de eeuwige overlevende uit de eerdere films, keert terug naar Woodsboro, het stadje waar het allemaal begon. En, hoe kan het ook anders: daar hebben we meteen weer Ghostface, de gemaskerde moordenaar die het de tienerbevolking van Woodsboro iedere nacht onveilig maakt.
SCREAM 4 springt heen en weer tussen komedie en horrorfilm, en slaagt een stuk meer in het eerste genre dan in het laatste. De dialogen zijn scherp en de vertolkingen vaak geestig, met name een bijrol van Allison Brie, die het er even op doet lijken dat Craven helemaal de humoristische toer op wil.

Misschien is het die humor die ervoor zorgt dat de eng bedoelde scènes minder effectief zijn. De eerste SCREAM had ook humor, maar was in de eerste plaats een horrorfilm; SCREAM 4 neemt zichzelf een stuk minder serieus. Sommige scènes hebben een aardige spanningsopbouw, maar zijn uiteindelijk het meest memorabel om de grappen. De horrorbenadering interesseert Craven en Williamson blijkbaar niet meer zoveel. Het geweld is dan ook -en daar verrast de film wél- niet zo gruwelijk als in de eerdere delen. Voor de slasherfans valt er dus minder te halen.

Kan een horrorfilm goed zijn als hij niet eng is? Craven en Williamson bewijzen van wel. Naast de humor is dit vooral te danken aan de aanwezigheid van vermakelijke personages- een aspect waarin de SCREAM-serie vaak superieur is geweest aan vele andere moderne tienerhorrorfilms. Zelfs de minst relevante bijfiguren hebben genoeg karakter om de kijker geboeid te houden. Dat is op zich al een verademing binnen het genre. Hoewel de intensiteit en spanning van het eerste deel niet geëvenaard wordt, zal SCREAM 4 fans van de serie niet teleurstellen.