Jauja

JAUJA is een trage film met ook nog eens een einde dat niet lekker werkt. Toch is het zeker aan te raden om tijd voor deze bijzondere film vrij te maken. Al is het maar voor Viggo Mortensen. Geef die man een goed kostuum, een zwaard, een musket en een paard en alles lijkt te kloppen. Hier speelt hij een Deense kapitein ten tijden van het kolonialisme die op zoek is naar iets in een woestijn. Geluk waarschijnlijk of misschien liefde. Echt duidelijk wordt het echter allemaal niet. Totdat hij zijn dochter kwijt raakt. Dan moet hij naar haar op zoek. Dit stukje plot lijkt echter vooral een vrijbrief voor regisseur Lisandro Alonso om Viggo Mortensen als vehikel door het Argentijnse landschap te loodsen.

En wat een feest is dat! Aan de hand van briljant uitgewerkte 4:3 shots (geschoten op 35mm!), begeeft Mortensen zich door het adembenemende Argentinië. Zeker als de zon al ver achter horizon schuilt, is JAUJA op zijn mooist. Blinkende sterren en een haast magische maangloed vormen dan samen een beeld om je naar te vergapen. Elk shot van deze film zou op een postkaart gedrukt mogen worden. Misschien is het daarom ook wel goed dat JAUJA traag aanvoelt. Dan kun je tenminste voor je gevoel langer naar die prachtige plaatjes blijven kijken.