Videophilia (and Other Viral Syndromes)

Wat een troep valt er toch eigenlijk op het internet te consumeren: pixelachtige filmpjes, irritante pop-ups, banale GIF-jes en gratis pornografie. Toch consumeren we er zo veel van. Wat beweegt ons daartoe? Regisseur Juan Daniel F. Molero laat met VIDEOPHILIA (AND OTHER VIRAL SYNDROMES) zien dat de wereld van het internet onlosmakelijk verbonden is met onze tastbare wereld. Hyperrealiteit blijkt realiteit en andersom. Zijn film is een digitale trip van haast twee uur, constant gevoed door drugs, seks, paranoia en de zonden van het internet.

Ken je dat fenomeen op de videospeler van je computer, waarbij het beeld even vast loopt in een waas van pixels, waarna vervolgens het beeld haast over de pixels heen lijkt te struikelen? Bij de sterkere scenes van deze film zet Molero dit fenomeen in als stilistische techniek om heftige drugtrips te visualiseren. Het levert hoogst unieke en zeer intense scènes op die de film naar een hoger niveau tillen. Hiermee laat Molero zien dat zijn film geen belerend en waarschuwend vingertje over het internet heft. Hij probeert het internet in filmformaat te vangen en te contextualiseren. Dat is belachelijk ambitieus, maar hij komt in de buurt. Dat mag gezien worden als een prestatie van formaat.