Suicide Squad
Een half dozijn schurken wordt door de overheid gedwongen samen te werken om een nog grotere schurk te verslaan. Dat is het concept. Maar SUICIDE SQUAD lijkt de kracht van dat gegeven zelf niet te begrijpen: het meest verrassende aan de film is hoe generiek hij is.
Na de commerciële teleurstelling van BATMAN V SUPERMAN besloot DC het bij de volgende film in hun cinematische universum over een andere boeg te gooien. Probleem was alleen dat SUICIDE SQUAD al gedraaid was. Dus kwamen er reshoots. Dat merk je aan het eindresultaat.
De vermeende reden dat BVS het niet zo goed deed als gehoopt, was de bloedserieuze, deprimerende toon. SUICIDE SQUAD moest dus luchtiger en vrolijker worden: het DC-equivalent van GUARDIANS OF THE GALAXY of DEADPOOL. Maar dat haal je niet met een handvol achteraf toegevoegde grapjes en een paar overheersende pophits op de soundtrack.
Want SUICIDE SQUAD speelt zich nog steeds af in hetzelfde universum als BVS en MAN OF STEEL, stilistisch gedefinieerd door Zack Snyder. Dat wil zeggen: modderig en kitscherig. Vanwege de vermeende noodzaak iedere film die zich afspeelt in hetzelfde stripuniversum hetzelfde uiterlijk te geven, imiteert regisseur David Ayer de oerlelijke Snyder-esthetiek.
Het scenario, ook van Ayers hand, is een incoherente bende zonder enige stuwkracht. Van de zes personages waaruit de Suicide Squad bestaat, zijn er twee vermakelijk: Harley Quinn (Margot Robbie), de vriendin van de Joker, en Deadshot (Will Smith), de huurmoordenaar die nooit een schot mist. Het is vooral Smiths charisma dat Deadshots op papier zwakke oneliners naar een hoger niveau tilt. Wat Robbie betreft: haar Harley Quinn komt dichter bij Jack Nicholsons Joker dan bij de vele “gestoorde” schurken die we de afgelopen jaren hebben gezien, en dat is een goede zaak. Robbie speelt iemand die speelt dat ze gek is.
Dan is er nog El Diablo (Jay Hernandez), uit wiens handen vuur komen; een melancholisch figuur die met zijn tragische achtergrondverhaal (hij stak per ongeluk zijn gezin in de fik) een sombere schaduw over de film werpt. Boomerang (Jai Courtney) schijnt iets met boemerangs te maken te hebben, al is dat in de film nauwelijks te zien. Killer Croc (Adewale Akinnuoye-Agbaje) is een soort menselijke krokodil die niets te doen krijgt. Slipknot (Adam Beach) is 'de man die alles kan beklimmen', maar sterft voordat de plot goed en wel begonnen is.
De schurk tegen wie dit team het opneemt, is Enchantress (Cara Delevingne): een soort heks in een bikini die, omgeven door lelijke CGI-wolken, een hoop mannen op hun mond zoent waarna ze veranderen in een soort stenen zombies. Zo kunnen de leden van de Suicide Squad heel wat mensen afschieten en doodknuppelen zonder dat er bloed vloeit, waardoor de film mooi PG-13 blijft. Hoe dan ook, wat het uiteindelijke doel is van Enchantress wordt nooit helemaal duidelijk. In elk geval is ze één van de meest belachelijke schurken uit een recente stripverfilming.
Oh, je hebt ook nog Katana (Karen Fukuhara), die is ingehuurd om de leden van de Suicide Squad een kopje kleiner te maken als dat nodig zou zijn. Haar zwaard bevat de ziel van iedereen die ze ermee doodde. Ja, hallo. Er is maar een beperkte hoeveelheid onzin die een publiek per film kan accepteren – een sexy heks, een krokodillenman, een vuurmaker én een magisch zwaard? Dat is gewoon te veel.
En dan heb ik nog niet eens alle belangrijke personages genoemd die deze overvolle rommelfilm bevolken. Hun verhalen zijn dan ook volstrekt oninteressant. Dat het ditmaal de “bad guys” zijn aan wiens kant we moeten staan, is nauwelijks relevant; het merendeel van SUICIDE SQUAD voelt aan als de Euroshoppervariant van THE AVENGERS. Een onzekere en onevenwichtige film, die nooit zo anarchistisch en duivels wordt als het gegeven voorspelt.
En de Joker dan? Ik zou hem bijna vergeten. Jared Leto's versie van deze superschurk speelde een belangrijke rol in de promotie van de film: hij zou op de set altijd in character geweest zijn en dode varkens naar zijn medecastleden gestuurd hebben. Had ‘ie blijkbaar nodig om vijf minuten Heath Ledger na te komen doen.