Eastern Plays

De werkeloze kunstenaar Christo leeft tussen de bierflessen in een van de afgetrapte woonblokken van een buitenwijk van het Bulgaarse Sofia. Hij heeft een huisgenoot moeten nemen om de huur te kunnen betalen en besteedt zijn dagen met tekenen, roken, drinken en bezoekjes aan de methadonkliniek. Christo stoot met zijn lompe, alcoholische gedrag iedereen van zich af, inclusief zijn lieve vriendin die alles voor hem over heeft. Zijn jongere broer Georgi drinkt minder, rookt niet en is een tikkeltje socialer ingesteld, maar laat zich op zijn beurt in met een groep militante rechts-extremisten die buitenlanders molesteren. Op een dag is Christo er toevallig getuige van als zij een Turks gezin aanvallen. Hij mengt zich in de ruzie, krijgt zelf ook klappen, en wordt de volgende dag tijdens een bezoek aan het gezin verliefd op de dochter. Deze gebeurtenis zal de kiem vormen van een mespuntje hoop in het verrotte leven van beide broers.

De problematiek van armoede, verveling en werkloosheid is onderwerp van veel Balkancinema en debuterend regisseur Kamen Kalev weet daar, ondanks het hyperactuele accent op nationalisme en racisme, geen urgente film van te brouwen. EASTERN PLAYS is daarvoor een te fragmentarische film met evenveel sterke als zwakke scènes. De verschillende thema's worden te kort aangestipt en enkele verhaallijnen zijn slordig uitgewerkt. De film is daarnaast wat al te smeuïg dichtgesmeerd met afwisselend lichtvoetige deuntjes en pompende underground. Toch maakt EASTERN PLAYS ook diepe indruk door de invoelbare manier waarop Kalev de doodlopende weg van zijn personages vorm weet te geven. Met name nonacteur Christo Christov geeft op weergaloze wijze gestalte aan zijn rol van de lethargische Christo, die van binnen schreeuwt om een ander leven waarin hij weer iets kan voelen en liefde aan anderen kan geven.

Regisseur Kalev baseerde zijn portrettering van de verslaafde kunstenaar Christo op het leven van zijn jeugdvriend Christo Christov en vroeg hem zelf de rol te spelen. Alhoewel EASTERN PLAYS voor het personage Christo nog enigszins hoopvol eindigt, omdat hij uiteindelijk toch nog een klein beetje goedheid in zichzelf ontdekt, liep het met de echte Christo slecht af; nog voor de opnames erop zaten overleed hij. Naar verluidt aan een overdosis. Christov ontving postuum nog de prijs voor beste acteur op het 22ste Tokyo International Film Festival. Regisseur Kamen Kalev kreeg op datzelfde festival de prijs voor beste regie. Juryvoorzitter Alejandro González Iñárritu (BABEL) prees de film om zijn waarachtigheid en om de subtiele manier waarop het de essentie van jonge mensen in een bijna onleefbare wereld weet te vangen zonder daarbij de hoop te verliezen. Subtiel is EASTERN PLAYS geenszins, want de treurnis krijg je in zware doses toegediend, maar het is Kamen Kalev zonder twijfel gelukt om een indringend, onopgesmukt portret te schilderen van de leefwereld van enkele hopeloze verschoppelingen.