A Family

De mooiste en beste scènes uit A FAMILY, de tweede film van de Deense filmmaakster Pernille Fischer Christensen, zijn die tussen Ditte Rheinwald (Lena Maria Christensen) en haar vader Rikard (Jesper Christensen) aan het begin van de film. De twee hebben een compleet ander leven. Ditte heeft een succesvolle kunstgalerie in Kopenhagen, en leeft in een moderne, kosmopolitische wereld: haar blik is gericht op de wijde wereld, op New York dat slechts een telefoontje verwijderd is ondanks dat ze in Kopenhagen woont. Met Denemarken lijkt haar leven weinig meer van doen te hebben. Haar vader daarentegen is een charismatische, maar traditionele Deen, die de bakkerstraditie van de familie succesvol in ere houdt - hij heeft het zelfs tot hofleverancier geschopt. Van de moderne wereld met zijn "bagels en donuts", moet hij niets hebben. Zijn blik is gericht op het verleden, hij hecht nog waarde aan de normen en waarden van zijn opa die door ambacht en hard werken het familiebedrijf van de grond wist te krijgen.

Die spanning tussen het verdwijnende, traditionele leven van Rikard en het moderne, wereldse van Ditte, weet Fischer Christensen in die beginscènes geweldig neer te zetten. Ze zijn verbonden door hun familieband en wonen praktisch naast elkaar, toch leven de twee langs elkaar heen en spreken vanuit andere werelden. En ze weten het van elkaar: "Is dit nou kunst?" vraagt Rikard plagend aan zijn dochter terwijl hij een goud, drolachtig voorwerp in haar galerie bekijkt - ze kunnen er allebei om lachen. De problemen ontstaan echter wanneer Ditte daadwerkelijk een baan in New York krijgt aangeboden en Rikard ernstig ziek blijkt te zijn. Dan wordt ineens duidelijk hoeveel hun levenswijzen met elkaar in conflict zijn. Rikard die langzaam aftakelt, ziet het familiebedrijf en daarmee zijn vertouwde wereld ineens voorgoed verdwijnen, raakt in paniek en eist vanaf zijn sterfbed dat Ditte de bakkerij overneemt. Ditte is in dubio, maar kan aan de eis van haar vader eigenlijk geen gehoor geven.

Het is jammer dat die spanning tussen de twee botsende werelden door regisseuse Pernille Fischer Christensen niet verder wordt uitgebouwd. Na een zorgvuldige opbouw, verdwijnt de spanning tussen Ditte en Rikard steeds meer naar de achtergrond en verliest de film gaandeweg haar focus. Zo komen ook de relaties die Rikard met zijn andere kinderen heeft aan bod, de problemen rond Dittes kunstzinnige vriend en wordt ons vooral veel van Rikards lichamelijke aftakeling getoond. Daardoor blijft A FAMILY uiteindelijk toch een beetje aan de oppervlakte en grijpt het drama ons nooit echt naar de keel. Rikard Rheinwald wordt overigens wel geweldig gespeeld door Deens karakteracteur Jesper Christensen, die internationale bekendheid verkreeg met zijn rol als Mr. White in de laatste twee James Bondfilms. Zijn schmierende uitbarstingen wanneer hij wordt opgenomen in het ziekenhuis, zijn komisch en diep tragisch tegelijk.