Ete 85

Als 17-jarige jongen las regisseur François Ozon het boek Dance on my grave (1982) van Aidan Chambers en besloot er een film over te maken. 25 films en 35 jaar later is het dan eindelijk zover met Ozons 26e speelfilm ÉTÉ 85.

ÉTÉ 85 speelt zich af in een zonnige Normandische kustplaats. De 16-jarige Alexis (Félix Lefebvre) kapseist voor de kust met zijn geleende zeilboot, en wordt gered door de 17-jarige David (Benjamin Voisin) op wie hij halsoverkop verliefd wordt. Al gauw blijkt David niet alleen erg charmant maar ook iemand die het niet zo nauw neemt met de waarheid of met trouw. Tot grote frustratie van Alexis.

De zomerse film slaagt er goed in om een jaren tachtigsfeer te creëren. Met de warme, verzadigde kleuren, en de fleurige outfits had ÉTÉ 85 zo een vervolg kunnen zijn op Wham!’s videoclip van Club Tropicana. Jammer genoeg wordt het verhaal van ÉTÉ 85 erg rommelig verteld. Er vinden veel verwikkelingen plaats in een korte tijd – één zomervakantie – waardoor het moeilijk is altijd met de personages mee te leven. Ook zit de film vol verhaallijnen die meer verdieping hadden kunnen gebruiken. Zo wordt er aan het begin duidelijk gemaakt dat Alexis een fascinatie heeft voor de dood maar waar dit zich precies in uit, komen we niet te weten. Ook wordt er kort gehint naar travestie, wat verder niet wordt uitgewerkt. En de band tussen Alexis en zijn docent monsieur Lefèvre (gespeeld door Melvil Poupaud die eerder de hoofdrol speelde in Xavier Dolans LAURENCE ANYWAYS) is hecht. Maar waarom het zo goed klikt tussen die twee blijft onduidelijk.

In het almaar uitdijende oeuvre van François Ozon vormt ÉTÉ 85 bepaald geen hoogtepunt. De film laat zich het beste typeren als zonnig maar teleurstellend. Gelukkig hoeven Ozon-fans niet lang te treuren. Ten tijde van de Franse première van ÉTÉ 85 kondigde de regisseur aan alweer hard te werken aan zijn volgende film.