Before Midnight

In Richard Linklaters BEFORE SUNRISE (1995) ontmoette de Amerikaanse toerist Jesse (Ethan Hawke) en de Franse studente Celine (Julie Delpy) elkaar bij toeval in een trein bij Wenen. Er is een klik en al wandelend en pratend brengen ze er de dag door. Negen jaar later ontmoeten ze elkaar weer in BEFORE SUNSET (2004). Jesse toert met de roman die hij schreef over hun eerste ontmoeting door Europa en in Parijs komen ze elkaar weer tegen. Het weerzien is zoet en het einde van de film hint naar een gezamenlijke toekomst.

Nu in BEFORE MIDNIGHT, weer negen jaar later, zijn Jesse en Celine inderdaad samen en ze hebben zelfs kinderen, een tweeling. De film speelt zich ditmaal af in Griekenland, in het stralende landschap van de zuidelijke Peloponnesos waar het gezin op uitnodiging van een bevriende schrijver op vakantie is. Maar de idyllische vakantie loopt op haar einde en wanneer Jesse zijn zoontje Hank (Seamus Davey-Fitzpatrick), uit een eerder gestrand huwelijk op het vliegtuig terug naar Chicago zet, dient de dagelijkse werkelijkheid zich weer aan. Want nu hij met Celine en de tweeling in Parijs woont, zal hij Hank voor een langere tijd niet meer zien: kan Jesse zijn gezin niet gewoon naar Chicago verhuizen?

Net als zijn voorgangers is BEFORE MIDNIGHT een door Linklater, Hawke en Delpy geschreven dialogenfilm, die is opgebouwde rond een serie lange takes waarin Jesse en Celine al pratend de tijd doden. Geen dramatische situaties dus, maar tijdens het verloop van hun gesprekken ontstaat er wel telkens iets bijzonders. In BEFORE SUNRISE zien we hoe Jesse en Celine al pratend voor elkaar vallen, in BEFORE SUNSET hoe die eerste vonk wederom overspringt.

Maar waar de romantiek er eerste films nog vanaf sprong, beginnen nu de onzekerheden en wederzijdse onhebbelijkheden hun gesprekken te domineren: Jesse heeft zijn carrière als romancier verder uitgebouwd en is bezig met zijn vierde boek, maar het feit dat hij zijn zoontje nooit heeft zien opgroeien begint op hem te wegen. Celine is nog steeds een milieuactiviste, maar ongelukkig met haar baan en vermoeid door haar rol van huisvrouw. Niet langer praten ze over hun dromen en toekomstplannen, niet langer zijn hun plaagstootjes over en weer zo speels als eerst: de ernst van de dagelijkse routine dringt hen op en Jesse en Celine zijn inmiddels zo met elkaar vertrouwd geraakt dat ze zich beginnen af te vragen of de vonk van die eerste ontmoeting er nog steeds wel is.

Het verstrijken van de tijd is altijd een thema geweest in de films is de Amerikaanse indieregisseur Richard Linklater, een alleskunner die onder andere SLACKER (1991), WAKING LIFE (2001) en ME & ORSON WELLES (2008) op zijn naam heeft staan. Het unieke aan de BEFORE-films is dan ook de manier waarop ze zich tot tijd verhouden: want niet alleen zijn de films veelal in real time gefilmd, ook bieden ze, net als Michael Apteds bijzondere UP-documentairereeks, een unieke kijk in hoe mensen en relaties over tijd veranderen. Waren Hawke en Delpy in de eerste film nog zo groen als gras, nu achttien jaar later zien we hoe de eerste ouderdomstekenen zich aandienen. En dat is de dramatische drijfveer van BEFORE MIDNIGHT: de rimpels en groeven in de gezichten van Jesse en Celine verraden dat zelfs hun idyllische eerste ontmoeting in Wenen nog altijd door de tijd zal worden ingehaald.